Razem z Natalią Slipchenko zapraszamy Was na kolejny tutorial z cyklu szydełkowanie dla początkujących. Efektem kursu będzie przeuroczy kot amigurumi. Szydełkowe maskotki mają w sobie to coś :)! Szydełka w dłoń i do dzieła!

Przygotujcie potrzebne materiały i zaczynamy!

Włóczka – ja mam niesamowitą włóczkę yarnart Eco-Cotton XL. Włóczka ta jest gruba, dosyć sztywna i bezpieczna dla dzieci
Szydełko – producent włóczki poleca szydełko 4 mm, ale do maskotki lepiej mieć cieńsze szydełko, żeby płótno wychodziło bardziej sciśle i wypełnienie nie prześwitywało przez dziury pomiędzy oczkami. Ja wybrałam szydełko 3,5 mm
Marker – można używać specjalnych markerów do dzianiny, zwykłych agrafek lub kawałku nici o kontrastowym kolorze
Wypełnienie – może to być wypełnienie ze starej lub nowej poduszki, lub specjalne wypełnienie do zabawek
Igła z nicią –  (biała, czarna, różowa). Posłuży nam na samym końcu do przyszywania oczu i haftowania noska
Filc -kawałek białego filcu. Z niego zrobimy oczy
Guziki – dwa czarne guziki do oczu. Można je zamienić na kawałki czarnego filcu

Włóczki potrzebne do wykonania kotka znajdziesz tutaj. Pamiętaj, że włóczki wykorzystane w kursie są jedynie propozycją – Twój kotek może mieć zupełnie inne kolory :). Jeśli z kolei chcesz by Twój kotek był bardziej “przytulaśny” wybierz bardziej miękką włóczkę :). 

Na samym początku najważniejsze informacje:

-tu tak jak wszystkie amigurumi przerabiamy spiralnie, nie kończymy każdego rzędu oczkiem ścisłym (chyba że specjalnie o tym wspominamy);
– zawsze przerabiamy pod 2 nitki oczka (chyba że specjalnie zaznaczono przerabianie za jedną nitkę);
– ostatnie przerobione oczko rzędu oznaczamy markerem, dzięki niemu wiemy, gdzie się zaczyna nowy rząd;
– przerabiamy ściśle, żeby wypełnienie nie prześwitywało.

Robiłam ten kurs z myślą o tych, którzy jeszcze nie mieli dużo doświadczenia z szydełkiem, dlatego będziemy używać tylko podstawowych elementów:
ml – magic loop (magiczne kółko, ale również dobrze można zacząć od 2 oczek łańcuszka. W moim kursie na ukośnik możecie zobaczyć filmik jak się robi magiczne kółko)
ps – półsłupek (wbijamy szydełko pod 2 nici, które tworzą oczko, nabieramy nitkę, tak by powstało na szydełku drugie oczko. Nabieramy ponownie nitkę na szydełku i przeciągamy ją przez oba oczka znajdujące się na szydełku)
dod – dodać oczko (przerabiamy 2 półsłupki do jednego oczka)
red – redukcja oczka (przerabiamy dwa oczka razem)
*…* – powtórzyć to, co jest pomiędzy gwiazdkami
(…) – ilość oczek po przerobieniu rzędu

Przechodzimy do naszej maskotki, bierzemy szydełko w dłoń i działamy :).

Głowa + ciało:

ml + 8 ps
1 rz: *1ps, dod* powtórzyć 4 razy (12)
2 rz: *1ps, dod* powtórzyć 6 razy (18)
3 rz: *1ps, dod* powtórzyć 9 razy (27)
4 rz: *2ps, dod* powtórzyć 9 razy (36)
5 rz: *3ps, dod* powtórzyć 9 razy (45)
6 – 7 rz: 45ps (45)
8 rz: *4ps, dod* powtórzyć 9 razy (54)
9 rz: 54ps (54)

10 rz: *4ps, red* powtórzyć 9 razy (45)
11 rz: 45ps (45)
12 rz: *3ps, red* powtórzyć 9 razy (36)
13 rz: *2ps, red* powtórzyć 9 razy (27)
14 rz: *1ps, red* powtórzyć 9 razy (18)
15 – 16 rz: 18ps (18)

Czas wypełnić głowę. Nie żałujcie wkładu, żeby głowa trzymała potrzebny kształt. W przypadku tej włóczki płótno jest dosyć sztywne i samo trzyma kształt, dlatego wypełniam głowę na tyle, ile wkładu wejdzie. Jeśli wybraliście inną, miększą włóczkę i maskotka ma służyć jako przytulanka, to wypełnienie może być troszkę luźniejsze.

17 rz: *1ps, dod* powtórzyć 9 razy (27)
18 rz: *4ps, dod* powtórzyć 3 razy, *5ps, dod* powtórzyć 2 razy (32)
19 – 20 rz: 32ps (32)
21 rz: *3ps, dod* powtórzyć 8 razy (40)
22 – 23 rz: 40ps (40)
24 rz: *7ps, dod* powtórzyć 5 razy (45)
25 – 30 rz: 45ps (45)
31 rz: *4ps, dod* powtórzyć 9 razy (54)
32 rz: *5ps, dod* powtórzyć 9 razy (63)
33 – 38 rz: 63ps (63)

39 rz: Przerabiamy tylko za tylną połowę oczka *5ps, red* powtórzyć 9 razy (54)
40 rz: *4ps, red* powtórzyć 9 razy (45)
41 rz: *3ps, red* powtórzyć 9 razy (36)
42 rz: *2ps, red* powtórzyć 9 razy (27)
43 rz: *1ps, red* powtórzyć 9 razy (18)

Wypełniamy ciało :).
44 rz: *1ps, red* powtórzyć 9 razy (12)
45 rz: *red* powtórzyć 6 razy (6)
Kończymy pracę. Ucinamy włóczkę, zostawiając ogonek około 15-20 cm. Tym kawałkiem włóczki przechodzimy przez pozostałe 6 oczek, używając igły lub pomagając sobie szydełkiem i mocno ściągamy. Robimy supełek. Chowamy nić do środka.

Uszy (2 szt):

ml + 4 ps
1 rz: *1ps, dod* powtórzyć 2 razy (6)
2 rz: *2ps, dod* powtórzyć 2 razy (8)
3 rz: *3ps, dod* powtórzyć 2 razy (10)
4 rz: *4ps, dod* powtórzyć 2 razy (12)
5 rz: 12ps (12)
6 rz: *5ps, dod* powtórzyć 2 razy (14)
7 rz: 14ps (14)
8 rz: *6ps, dod* powtórzyć 2 razy (16)
9 rz: 16ps (16)
10 rz: *7ps, dod* powtórzyć 2 razy (18)
11 rz: 18ps (18)
Kończymy pracę. Ucinamy włóczkę, zostawiając ogonek około 30 cm do przyszywania.

Łapki (2 szt):

ml + 6 ps
1 rz: *dod* powtórzyć 6 razy (12)
2 rz: *3ps, dod* powtórzyć 3 razy (15)
3 – 4 rz: 15ps (15)
5 rz: *1ps, red* powtórzyć 5 razy (10)

Wypełniamy łapkę :).
6 – 13 rz: 10ps (10)

14 rz: złożyć łapkę na płasko, 1 oczko łańcuszka, 5ps przez obie strony płótna (zszywamy dziurę).
15 rz: odwrócić łapkę na lewą stronę, 1 oczko łańcuszka, 5ps.
Kończymy pracę. Ucinamy włóczkę, zostawiając ogonek około 30 cm do przyszywania.

Ogon:

ml + 8 ps
1 rz: *1ps, dod* powtórzyć 4 razy (12)
2 – 31 rz: 12ps (12) co jakiś czas wypełniając ogon.
Kończymy pracę. Ucinamy włóczkę, zostawiając ogonek około 30 cm do przyszywania.

Oczy:

Z białego filcu wycinamy 2 jednakowe koła. Przyszywamy na nie czarne guziki w wyznaczonym miejscu.

Zbieramy kota:

– Spłaszczamy uszy żeby wyglądały jak 2 trójkąty. Przyszywamy na czubku głowy.
– Przyszywamy ogon z tyłu ciała.
– Zginamy łapki prostopadle do poduszek i przeszywamy je kilka razy (powinniśmy otrzymać kształt litery J). Przyszywamy łapki z przodu ciała.
– Przyszywamy oczy białą nicią ściegiem za igłą.
– Robimy kilka ściegów różową nicią haftując nosek.
– Wąsy. Jeśli maskotka ma służyć jako dekoracja, a nie zabawka dla dziecka, to można zrobić wąsy z czarnej żyłki, w innym zaś przypadku robimy kilka dużych ściegów nicią.
– Końce nici chowamy w środku maskotki.
– W łapki można włożyć tematyczny drobiazg (serce, parówkę, kłębek…)

Mr-r-r-r-r! Jak Wam się podoba taki kotek amigurumi :)? Koniecznie pochwalcie się swoimi wersjami szydełkowych maskotek :), oznaczając nas #kurspasart :).

Specjalnie dla Was utworzyliśmy grupę zrzeszającą pasjonatów rękodzieła. Do grupy należą zarówno osoby początkujące, jak i bardziej zaawansowane, również te, które tworzą dla Was kursy. To tutaj możesz pochwalić się swoimi projektami, zapytać o radę, wyjaśnić wątpliwości odnośnie kursów, zgłosić swoje propozycje kursów, a także nawiązać nowe znajomości, z ludźmi, którzy mają takie samo hobby jak Ty :). Zapraszamy! Do grupy możesz zapisać się tutaj.

Natalia Slipchenko znana także jako FATAMORGANA jest miłośniczką rzeczy pięknych. Kocha grafikę, fotografie i różnego rodzaju rękodzieło. Nie tak dawno zakochała się w sznurach ukośnikiem i w tym momencie poświęca wolny czas tylko tej sprawie. Oprócz szydełkowania tworzy autorskie wzory do sznurów i DIY tutoriale. Więcej prac Natalii możecie zobaczyć na jej stronie FB  lub obserwować ją na Instagramie.

Artykuł Szydełkowanie dla początkujących – kot amigurumi krok po kroku  pochodzi z serwisu Pasart Blog.

Jeszcze przed chwilą był grudzień, a tu już połowa lutego i walentynki. Dzień uwielbiany i celebrowany przez jednych i nielubiany przez drugich. Niezależnie od tego czy go lubimy, czy nie – warto pamiętać, że miłość ma ma niejedno oblicze. Kochamy naszych rodziców, partnerów, przyjaciół i im powinniśmy o tym co jakiś czas przypominać. Ale słowa są czasem zbyt ciężkie i przereklamowane. Dlatego dzisiaj przychodzę do Was z inspiracją jak to zrobić inaczej. Nagrałam dla Was tutorial jak w prosty sposób zrobić serduszko z koralików SuperDuo i Toho. 

Nigdy nie mieliście do czynienia z koralikowaniem? Nic nie szkodzi. To maleństwo jest bardzo proste. Musicie się jedynie skupić na odpowiednim nawlekaniu koralików i nie plątaniu nici. A reszta pójdzie szybko :)

Większość materiałów zebrałam pod tym linkiem. Ale zachęcam Was do kombinowania z kolorami.

No ok, a teraz czego potrzebujemy żeby zrobić koralikowe serduszko?

• koraliki superduo
• koraliki toho 15/0
• koraliki toho 11/0
• koraliki toho 8/0
• fire polish 3mm
• krawatka
• nici do haftowania u mnie one g
• igły– u mnie JJ 10/13
• ostre nożyczki
• narzędzia jubilerskie

Jeśli macie takie koraliki przed oczami to możecie zaczynać :)

I jak wrażenia? Zrobicie swoje serduszka i obdarujecie nimi bliskich? Jeśli je zrobicie oznaczcie nas #kurspasart. 

Mam nadzieję, że troszkę Was zainspirowałam i że puścicie serduszka w świat :)

Pozdrawiam walentynkowo

Justyna :)

Specjalnie dla Was utworzyliśmy grupę zrzeszającą pasjonatów rękodzieła. Do grupy należą zarówno osoby początkujące, jak i bardziej zaawansowane, również te, które tworzą dla Was kursy. To tutaj możesz pochwalić się swoimi projektami, zapytać o radę, wyjaśnić wątpliwości odnośnie kursów, zgłosić swoje propozycje kursów, a także nawiązać nowe znajomości, z ludźmi, którzy mają takie samo hobby jak Ty :). Zapraszamy! Do grupy możesz zapisać się tutaj.

Justyna Kąkol znana także jako GithagoArt. Miłośniczka kolorowych sznurków i dobrych kamieni. Wraz ze swoim czarnym jak noc kotem tworzy tutoriale poświęcone hand made i DIY. Ciągle wpada na nowe pomysły, które najbliższe otoczenie musi znosić i przyjmować z entuzjazmem. Trochę wiedźma, trochę dziecko kwiatów. Kocham to co robię i chcę zhandmadować świat :)
 

Artykuł Jak zrobić serduszko z koralików SuperDuo i Toho? Beading dla początkujących. pochodzi z serwisu Pasart Blog.

Zapraszamy na kurs tworzenia biżuterii, w którym Monika Wojdyła pokaże Wam, jak zrobić pierścionek z kaboszonem z kamienia i koralikami TOHO. Monika nazwała go pierścieniem Arabeli, zobaczcie dlaczego ;).

Jako mała dziewczynka lubiłam serial „ARABELA”. Marzyłam o magicznym pierścieniu, który spełniał by moje zachcianki, więc czasem podkradałam babci jej pierścionek lub naciągałam mamę na plastikowe imitacje. Teraz już jestem ciut za duża by wierzyć w pierścienie spełniające nasze sny, ale w dalszym ciągu uwielbiam tą część biżuterii. Dlatego w ubiegłoroczne lato postanowiłam sobie stworzyć pierścionki, które były by nie tylko piękne ale przede wszystkim wygodne. Chciałabym się podzielić z wami w tym kursie tym, jak zrobić pierścionek z kaboszonem, bazując już na tym co potraficie z innych pasartowych kursów tworzenia biżuterii. Jako, że każda rękodzielniczka ma swoje metody szycia, jeśli Wam wygodniej, możecie obszyć kaboszon inną znaną Wam już metodą :).

Potrzebne materiały:

Kaboszon z kamienia -o wymiarach 18x25mm. U mnie jest to przecudnej urody agat
Koraliki Toho – w trzech rozmiarach: 15/0 (u mnie: Blue Turquoise), 11/0 (Opaque Lustered Pale Blue), 8/0 (Dark Aquamarine Silver Lined)
Nici jubilerskie – Nymo Beadalon rozmiar B, kolor dopasowany do koloru koralików, tutaj turquoise
Filc – Filc techniczny. Lepszy jest oczywiście podkład Knorr jednak do małych projektów osobiście używam sztywniejszego filcu.
Igła jubilerska – igła do nawlekania koralików John James
Narzędzia jubilerskie – przydadzą Ci się ostre nożyczki
Klej jubilerski – Hasulith do podklejenia kaboszonu
Kawałek skórki lub ekoskórki – polecam odwiedzić jakiś pobliski lumpeks ;) można czasem dostać skórkową torebkę, bądź płaszcz nie nadający się już do noszenia za naprawdę małe pieniądze, a ile mamy podszywania i frajdy. :)
Podkład do koralików – ułatwi Ci pracę i uniemożliwi ucieczkę koralikom:)

I obowiązkowo oczywiście: kawka/herbatka i jakaś fajna muzyka ;).

Wszystkie produkty potrzebne do wykonania pierścionka znajdziesz tutaj. W pasartowej ofercie znajdziesz mnóstwo najróżniejszych kaboszonów o podanych wymiarach, możesz więc śmiało eksperymentować z materiałami i stworzyć własną wersję pierścienia Arabeli :).

Gotowe :)? No to zaczynamy!

1. Zaczynamy od przyklejenia naszego kaboszonu na kawałek filcu i możemy spokojnie iść zrobić sobie kawę, bo musimy chwilkę odczekać aż klej zastygnie :).

2. Będziemy szyć pojedynczą nitką, więc albo robimy na dłuższym końcu supełek, albo przebijamy się od spodu do góry przez filc i z powrotem, i wtedy zawiązujemy supełek. Ja preferuję drugą opcję. Lubię też pracować z długą nicią więc zaczynam od 1,5 m kawałka. Ale nie każdy ma tyle cierpliwości więc można obszyć kaboszon jedną, drugą zrobić murek i pikotki. 

3. Przechodzimy nitką „do góry” i nawlekamy na igłę dwa koraliki TOHO 11/0. Wkłuwamy się igłą w filc zaraz za tymi dwoma koralikami. Możemy sobie je przeciągnąć na koniec nitki wtedy będzie nam łatwiej. 

4. Teraz igła musi nam wyjść od spodu do góry dokładnie między naszymi dwoma, doszytymi koralikami.

5. Wbijamy się w jeden z koralików i nabieramy na igłę kolejne dwa TOHO 11/0. Wkłuwamy się w filc w takiej odległości żeby oba, nowe koraliki ładnie nam się ułożyły. 

6. Przechodzimy ponownie od spodu do góry wkłuwając się znowu dokładnie między nasze dwa „nowe” koraliki. Wkłuwamy się w zewnętrzny koralik i znowu nabieramy dwa TOHO 11/0.

7. Obszywamy cały kaboszon, dodając po dwa koraliki aż zamkniemy obwód. Należy pamiętać aby przerwy nie były zbyt duże i zawsze dodajemy po DWA koraliki. Na koniec w naszej „opasce” musi być parzysta liczba koralików.
Dodając dwa ostatnie koraliki przechodzimy do góry wkłuwając się od spodu tradycyjnie między dwa koraliki i przechodzimy przez ostatni koralik, który dodaliśmy i przez pierwszy dodany na samym początku zamykając okrąg. 

8. Będziemy teraz tworzyć drugi rząd naszego „koszyczka”. Nitka w tym momencie wychodzi nam z jednego z koralików (1). Nabieramy na igłę koralik 11/0, pomijamy jeden koralik (2) i wbijamy się w następny koralik (3). Na zdjęciu oznaczyłam koraliki cyferkami dla ułatwienia Wam zadania. 

9. Dalej będziemy tworzyć murek tak samo. Będziemy się wbijać z nowym koralikiem pomijając jeden z rzędu początkowego. I tak tym razem nitka wychodzi nam z koralika nr3, pomijamy nr4 i wbijamy się w nr5.

10. Czynność powtarzamy do momentu w którym zamkniemy kolejny okrąg. Na końcu będziemy przechodzić przez ostatni koralik z pierwszego rzędu i pierwszy koralik z rzędu drugiego. 

11. Teraz między koraliki z drugiego rzędu (oznaczone „x” ) będziemy dodawać po jednym TOHO 11/0.

12. Na końcu okrążenia będziemy przechodzić przez ostatni koralik z drugiego rzędu i pierwszy z trzeciego rzędu.

13. Będziemy zamykać teraz nasze koralikowe ubranko koralikami TOHO 15/0. Nasza nitka wychodzi teraz z pierwszego koralika trzeciego rzędu. Nabieramy na igłę koralik i wbijamy się w drugi koralik z rzędu trzeciego. Uzupełniamy tak luki w naszym ubranku aż zamkniemy kolejny rząd.

14. Na końcu rzędu przechodzimy przez ostatni koralik 11/0 i pierwszy 15/0. Dla wzmocnienia można przez ostatni rząd przejść jeszcze raz nitką, zaciągając ją delikatnie. (Ale robimy to tak jak na zdjęciach licząc za ostatni rząd całość, tzn koralik 11/0 i 15/0. Będzie nam to łatwo zrobić przekłuwając się igłą po skosie jak na zdjęciach.)

15. Teraz wycinamy nasz ubrany kaboszon w odległości około 1 mm od krawędzi. Ja zawsze kieruję się szwem pod spodem. Wtedy nie istnieje obawa, że przetniemy jakąś nitkę lub, że zostawimy za dużo filcu. Pijemy w końcu łyk kawy ;).

16. Z tego względu, że ja lubię pracować z długimi nićmi wystarczy mi ich do obszycia mojego kamyka murkiem. W tym celu przechodzę nitką z góry mojego „koszyczka” do dołu. Przebijam się przez filc wychodząc spodem i wracam się tak aby nitka wychodziła mi z frontu pracy, przy samym koralikowym ubranku.

17. Potrzebujemy teraz skórkę (ewentualnie cienki filc). Można przykleić pracę do skórki (ja jeśli już przyklejam skórkę robię to nie na całej powierzchni ale zostawiam sobie około 2mm margines) i dopiero wycinać. Można też odrysować kontur kredką krawiecką dobrze naostrzoną i wyciąć. Zapewne przyklejoną skórkę łatwiej będzie się później obszywać murkiem.

18. Nabieramy dwa koraliki 11/0. Nitka wychodzi nam od góry, a my będziemy się teraz wbijać pod spód w skórkę i od spodu z powrotem do góry w takiej odległości by zmieściły nam się oba koraliki. 

19. Wbijamy się od spodu w zewnętrzny koralik.

20. Nabieramy jeden koralik 11/0 i wbijamy się od spodu w skórkę kierując się ku górze. Ja to zawsze robię ciut pod skosem. „Zabieram” więcej skórki i pod skosem kieruję się do góry wbijając się w filc.

21. Wbijamy się od spodu w zewnętrzny koralik. 

22. Powtarzamy czynności aż obszyjemy całość dookoła murkiem. Nabieramy TOHO 11/0, wbijamy się od spodu w skórkę, przechodzimy do góry, wkłuwamy się w przyszyty koralik od spodu, nabieramy TOHO 11/0, wbijamy się od spodu w skórkę… i tak dalej… :).

23. Na końcu nie wciskamy ostatniego koralika na siłę. Lepiej żeby była ciut większa przerwa niż żeby się nam murek falował. Mając ostatni koralik, z którego wychodzi nam nitka, wbijamy się igłą w pierwszy koralik z naszego murku przebijając się przez skórkę ale od wewnątrz. Tak jak to widać na zdjęciu. I z powrotem wbijamy się w pierwszy koralik z naszego murku.

24. Kaboszon jest już w ubranku, które teraz nieco ozdobimy. 

25. Nasza nitka wychodzi nam z koralika w murku od góry, więc wbijamy się w koralik obok, tak żeby mieć nitkę od spodu, w takim położeniu jak pokazałam na zdjęciu. 

26. I przechodzimy przez najbliższy koralik z pierwszego rzędu naszego „koszyczka”, w który ubraliśmy kamień. 

27. Nabieramy koraliki w sekwencji 1 TOHO 15/0 – 1 TOHO11/0 – 1 TOHO 15/0.

28. Nitka wychodzi nam z koralika (1) więc wbijamy się igłą w następny koralik z pierwszego rzędu – na zdjęciu koralik (2).

29. I robimy taką ozdobę dookoła naszego kamyka.

30. Gdy już nasz kaboszon jest wkoło ozdobiony pikotką, nasza igła wychodzi nam z jednego z koralików z pierwszego rzędu. Oznaczony na zdjęciu numerem (1). Więc musimy przejść do wierzchołka naszej pikotki, wbijając się w jeden koralik 15/0 i jeden 11/0. 

31. Nić powinna nam wychodzić z koralika 11/0 na czubku pikotki. Nabieramy teraz jeden koralik 8/0 i wbijamy się igłą w koralik na szczycie pikotki obok. 

32. Dodajemy tak koraliki 8/0 dookoła naszego kamyka.

33. Gdy już dodamy ostatni koralik 8/0, przechodzimy przez koralik 11/0 i 15/0, tak jak to pokazałam Wam na zdjęciu żeby znaleźć się znowu bliżej naszego koralikowego ubranka.

34. Dalej przechodzimy jeszcze przez koralik 11/0 z pierwszego rzędu naszego „koszyczka” i kierujemy igłę tak aby wyszła nam pod pikotką, obok murka. 

35. Przechodzimy od spodu przez koralik z naszego murka, w miejscu w którym chcemy aby znajdowała się obrączka z naszego pierścionka. (Gdy jesteśmy daleko od środka możemy „po murku przejść” do docelowego miejsca wbijając się na przemian od spodu i góry w kolejne koraliki).

36. Gdy jesteśmy w miejscu, w którym chcemy stworzyć obrączkę, nabieramy jeden koralik 11/0 i wbijamy się od spodu w koralik obok. 

37. Wracamy się.

38. Przechodzimy igłą przez dodany przez nas koralik.

39. Nabieramy 7 koralików 11/0 i przechodzimy raz jeszcze przez pierwszy, dodany przez nas koralik z obrączki.

40. Zaciągamy i przechodzimy przez 4 koraliki z utworzonej pętelki.

41. Nabieramy 7 koralików i jeszcze raz przechodzimy, ale tylko przez czwarty, środkowy koralik z pętelki.

42. Przechodzimy przez cztery koraliki z nowej pętelki i nabieramy kolejnych 7 koralików. 

43. Tak jak wcześniej wbijamy się w czwarty, środkowy koralik nowo powstałej pętelki. 

44. Takie pętelki tworzymy aż uzyskamy odpowiednią na nasz palec długość. Musimy to zmierzyć. Obrączce będziemy nadawać jeszcze ładniejszy kształt, co ją troszkę skróci więc powinna być ciut dłuższa niż mierzy nasz paluszek. :)

45. Przechodzimy przez cztery koraliki ostatniej pętelki i wbijamy się w nasz murek od spodu. 

46. Wkłuwamy się w koralik obok. 

47. Przechodzimy przez środkowy koralik z pętelki raz jeszcze. 

48. Jeszcze raz wbijamy się tak samo w murek żeby wzmocnić obrączkę.

49. Przechodzimy znowu przez środkowy koralik z pętelki oraz koraliki (1) i (3) z tejże pętelki. Zaciągamy nitkę tak aby przechodziła pod spodem koralika oznaczonego nr (2). 

50. Wkłuwamy się w następny koralik z pętelki.

51. Znowu przechodzimy przez koralik (1) oraz (3) i zaciągamy tak aby nitka przechodziła pod koralikiem (2). 

52. Czynności te powtarzamy aż dojedziemy do końca obrączki. 

53. Wbijamy się od spodu w koralik z naszego murka z którego „wychodzi” nasza obrączka.

54. I nawracamy się wbijając się w koralik obok w naszym murku. 

55. Przechodzimy igłą przez pierwszy koralik z naszej obrączki i kształtujemy teraz drugą stronę naszej obrączki wkłuwając się kolejno w koraliki (1), (2), (Ś) Tak jak to robiliśmy z pierwszą stroną. 

56. Gdy dotrzemy do końca, nitka powinna znajdować się w tym miejscu. 

57. Nabieramy jeden koralik 11/0 i wbijamy się w koralik z naszego murku, ale znajdujący się obok tych koralików z których „wychodzi” nasza obrączka (koraliki początkowe oznaczone cyferkami (1) (2)).

58. Wbijamy się w koralik obok oznaczony (2).

59. I od spodu w koralik obok, oznaczony na wcześniejszym zdjęciu (1). 

60. Nawracamy przechodząc w koralik obok. 

61. Nabieramy koralik 11/0 i przechodzimy przez pierwszy koralik z pętelki. 

62. Teraz przechodzimy na drugi koniec obrączki, na którym dodajemy również te dwa koraliki wzmacniające tak samo jak zrobiłyśmy to przed chwilą.

63. Dodajemy te dwa koraliki i przechodzimy „po murku”, wkłuwając się raz od spodu raz od góry. I tak dobre kilka razy żeby móc później spokojnie później uciąć nitkę. 

64. Pierścionek Arabeli gotowy. Co Wy na to? Marzenie małej dziewczynki, która cały czas we mnie siedzi, po raz kolejny spełnione. :) 

Jak Wam się podoba taki ręcznie robiony pierścionek :)? Koniecznie pochwalcie się swoją wersją tego projektu, oznaczając nas na zdjęciu #kurspasart :). Jak zawsze zapraszamy Was też do naszej grupy :).

Specjalnie dla Was utworzyliśmy grupę zrzeszającą pasjonatów rękodzieła. Do grupy należą zarówno osoby początkujące, jak i bardziej zaawansowane, również te, które tworzą dla Was kursy. To tutaj możesz pochwalić się swoimi projektami, zapytać o radę, wyjaśnić wątpliwości odnośnie kursów, zgłosić swoje propozycje kursów, a także nawiązać nowe znajomości, z ludźmi, którzy mają takie samo hobby jak Ty :). Zapraszamy! Do grupy możesz zapisać się tutaj.

Monika Wojdyła – mama dwójki chłopaków, całkowicie  uzależniona od koralików. Ma głowę pełną pomysłów i koralikuje nawet przez sen. Rano wszystko przenosi na papier i zabiera się do pracy. Lubi wyzwania dlatego wciąż stara się uczyć czegoś nowego. Chłopaki dzielnie mamę wspierają, mają już nawet na swoim koncie kilka fajnych projektów :). Więcej prac Moniki możecie zobaczyć na jej stronie na fb.

Artykuł Jak zrobić pierścionek z kaboszonem z kamienia – kurs tworzenia biżuterii pochodzi z serwisu Pasart Blog.

Razem z Moniką Wojdyłą zapraszamy na kurs szydełkowania krok po kroku, w którym Monika pokaże Wam, jak zrobić torebkę z włóczki Maccheroni. Szydełkowa torebka z frędzlami to najmodniejszy dodatek, który z łatwością wykonacie własnoręcznie <3. Szydełka w dłoń i do dzieła!

Uwielbiam styl boho. W mojej szafie znalazłybyście sporo frędzli. Ale ciągle mi mało, dlatego postanowiłam zrobić sobie torebkę, którą pochwaliłam się już Wam w pasartowej grupie. Nie jestem jednak samolubna i pokażę wam jak zrobić sobie podobną. Zajmie to Wam dosłownie jeden wieczór :). Uwierzcie mi jest idealna i można ją ozdabiać na 1000 różnych sposobów :).

Potrzebne nam będą:

Szydełko – grube szydełko 12mm i drugie trochę cieńsze np. 9mm

Włóczka – YarnArt Maccheroni

Ostre nożyczki i pasek do torebki – możecie go odpiąć od innej już nieużywanej lub wybrać się na łowy do secondhandu

Materiały potrzebne do wykonania torebki znajdziesz tutaj. Pamiętaj, że z kolorami włóczki możesz poszaleć :).

1. Robimy pętelkę krzyżując z sobą sznurek. Wkładamy w pętelkę szydełko 12mm, chwytamy włóczkę i przeciągamy przez pętelkę. Zaciągamy ale nie za mocno. Jest pierwsze oczko.

2. Dalej przerabiamy oczka łańcuszka. Tzn chwytamy włóczkę szydełkiem i przeciągamy ją przez pętelkę znajdującą się na szydełku. Robimy 17 oczek łańcuszka, nie licząc pętelki na szydełku.

3. Czas na pierwszy rząd. Będziemy szydełkować półsłupkami. Wbijamy się szydełkiem w drugie oczko łańcuszka (nie liczymy pętelki na szydełku. Krok wyżej, na zdjęciu zaznaczyłam drugie oczko.). Chwytamy włóczkę szydełkiem i przeciągamy tylko przez oczko. Mamy dwie pętelki na szydełku.

4. Chwytamy szydełkiem włóczkę i przeciągamy teraz przez obie pętelki znajdujące się na szydełku. Mamy jedną pętelkę na szydełku w tym momencie i pierwszy półsłupek.

5. Przerabiamy cały rząd, tak samo półsłupkami. Wbijamy się szydełkiem w kolejne oczko. Przeciągamy przez nie włóczkę. Gdy mamy teraz dwie pętelki na szydełku przeciągamy przez obie naszą włóczkę. I tworzymy następny półsłupek.

6. Półsłupków musimy mieć na koniec 16.

7. Robimy jedno oczko łańcuszka na końcu.

8. Obracamy robótkę żeby szydełko mieć z prawej strony i zaczynamy robić drugi rząd. Będziemy również szydełkować półsłupkami, jednak nie będziemy się wkłuwać pod dwie nitki półsłupka, ale pod jedną. Na przemian raz w tylną, raz w przednią. Na zdjęciu zaznaczyłam (X) część pod którą teraz się będziemy wbijać. Zaczynamy od oczka (2) (pętelki znajdującej się na szydełku nie traktujemy jak oczko łańcuszka).

9. A więc wbijamy się szydełkiem pod jedną, tylną „nitkę” półsłupka.

10. Tworzymy półsłupek. Nabieramy włóczkę i przeciągamy przez pierwszą pętelkę. Nabieramy włóczkę i przeciągamy przez dwie pętelki znajdujące się na szydełku. I kolejny półsłupek. Na końcu powinniśmy mieć 16 półsłupków. Pamiętajmy, że wbijamy się tylko w tylną część, tak jak to zaznaczyłam na zdjęciu.

11. Na końcu robimy jedno oczko łańcuszka.

12. Obracamy robótkę szydełkiem na prawą stronę. I teraz będziemy przerabiać dalej półsłupki wbijając się jednak w przednią „nić” półsłupka.

13. Wbijemy się w drugie oczko, ale tylko pod przednią „nić” zaznaczoną (X).

14. I przerabiamy półsłupkami zawsze wbijając się pod przednią „nić”.

15. Końcowe półsłupki mogą sprawiać nam ciut trudności, od góry powinno być fajnie widać gdzie się wbić.

16. Na koniec każdego rzędu robimy jedno oczko łańcuszka. I pamiętajmy – zawsze musimy mieć 16 półsłupków na koniec.

17. Potrzebujemy 16 rzędów przerobionych półsłupkami. Przypominam – wbijamy się na przemian raz w przednią, raz tylną nić półsłupka. Gdy skończymy pierwszą część torby możemy odciąć sznurek i przeciągnąć przez oczko tworząc supełek. Pozostałą część możemy przeciągnąć szydełkiem na lewej stronie. Lub po prostu przyszyć nitką żeby się nam nic nie pruło. Osobiście preferuję przeciąganie. :)

18. Będziemy potrzebowały dwa kawałki o tej samej szerokości i wysokości. Ale zanim przystąpimy do tworzenia drugiego, zrobimy najpierw klapę. Będzie nam potem łatwiej łączyć wszystkie części ze sobą. :) Robimy więc 17 oczek łańcuszka i zaczynamy przerabiać rzędy tak samo jak to robiliśmy w przypadku torebki. Zatrzymujemy się na 5 rzędzie.

19. Teraz będziemy zwężać tak aby powstał trójkąt. Więc na początku i końcu rzędu będziemy z dwóch oczek robić jedno. Wbijamy się tradycyjnie w drugie oczko (zaznaczone (x), ale tylko w jedną część przednią lub tylną to zależy od tego na jak rozpoczęliście robótkę).

20. Przeciągamy włóczkę przez oczko.

21. Wbijamy się szydełkiem w następne oczko i przeciągamy znowu przez nie włóczkę.

22. Tym sposobem mamy 3 oczka na szydełku i przez nie wszystkie przeciągamy teraz „nić”.

23. Dalej przerabiamy półsłupkami rząd, ale pamiętając by wbijać się pod jedną nitkę półsłupka. Zatrzymujemy się dwa oczka przed końcem rzędu i znowu zwężamy.

24. Tak samo jak przy zwężaniu, na początku rzędu wbijamy się szydełkiem w pierwsze oczko i przeciągamy sznurek.

25. Wbijamy się w ostatnie oczko i przeciągamy włóczkę. Mamy na szydełku trzy pętelki i przez nie teraz wszystkie przeciągamy szydełkiem sznurek.

26. Do końca robótki zwężamy w ten sposób każdy rząd. Z dwóch oczek z przodu robimy jedno i z dwóch ostatnich również robimy jedno. Powstanie nam taki kształt. Kończymy supełkiem i przeciągamy mniejszym szydełkiem włóczkę na lewej stronie.

27. Mamy już jeden bok torebki, klapę – teraz czas na ostatnią część, drugi bok o tych samych wymiarach co pierwszy.

28. Łączymy teraz wszystko z sobą.
Przykładamy jeden bok do drugiego. Tak aby początki (dół) i koniec (góra) naszej robótki się z sobą stykały. Bardzo ważne: dół z dołem, góra z górą. Nie inaczej. ;)

29. Szydełko mamy w pierwszej części i nabieramy na nie drugą część torebki.

30. Nabieramy na szydełko włóczkę i przeciągamy przez pierwszą pętelkę na szydełku.

31. Mamy dwie pętelki przez które przeciągamy włóczkę szydełkiem.

32. Na szydełku mamy teraz jedną pętelkę. Przebijamy się szydełkiem teraz przez obie części torebki, z brzegu, kierując się ku dołowi. Na zdjęciu zaznaczyłam (1) miejsce, w którym jesteśmy i kolejno (2) i (3) miejsca, w które się będziemy kolejno kierować.

33. Mamy na szydełku dwie części torebki i pętelkę. Przeciągamy sznurek przez obie części torebki. Zostaną dwie pętelki.

34. Przez dwie pętelki, które mamy na szydełku, teraz przeciągamy szydełkiem włóczkę.

35. Nabieramy na szydełko znowu dwie części torebki. I powtarzamy czynności z poprzednich dwóch punktów. I tak wkoło, łączymy w sumie trzy boki naszej torebki.

36. Do jednego z boków górnej części torebki przykładamy naszą klapę i przerabiamy w ten sam sposób, ale „zszywając” ją tylko z jedną stroną. ;)
(1) – klapa; (2)- tył torebki; (3) – oczko na szydełku.

37. Kończymy robiąc jedno oczko łańcuszka, ucinamy włóczkę i przeciągamy ją przez oczko tworząc supełek. Mniejszym szydełkiem przewlekamy pozostałość na lewej stronie klapy. :) Brzeg torebki ozdobiony jest pięknym łańcuszkiem.

38. Ucinamy frędzle. Długość jaką sobie wymarzyłyśmy, ale razy dwa. Czyli jak u mnie frędzle mają 30 cm to ucinam 60 cm włóczki. Będziemy je przewlekać wkoło klapy, przez zewnętrzne półsłupki. Składamy frędzel na pół i przeciągamy przez oczko klapy, jak to widzicie na zdjęciu. Końce frędzla wkładamy w powstałe oczko i zaciągamy. Nic skomplikowanego. :)

39. Zaczepiamy zapięcie do tylnej części torby z której „wychodzi” klapa lub do zszytych boków torby.

40. I tadam:

Jak Wam się podoba taka szydełkowa torebka :)? Dajcie znać czy nasz kurs szydełkowania był dla Was zrozumiały, a jeśli macie z czymś problem, piszcie śmiało tutaj lub do mnie na FB. Torebka jest warta wysiłku. :) Pamiętajcie, że T-shirt yarn nie zawsze będzie równiutki ale w tym tkwi jego największy urok. Powodzenia :)!

Specjalnie dla Was utworzyliśmy grupę zrzeszającą pasjonatów rękodzieła. Do grupy należą zarówno osoby początkujące, jak i bardziej zaawansowane, również te, które tworzą dla Was kursy. To tutaj możesz pochwalić się swoimi projektami, zapytać o radę, wyjaśnić wątpliwości odnośnie kursów, zgłosić swoje propozycje kursów, a także nawiązać nowe znajomości, z ludźmi, którzy mają takie samo hobby jak Ty :). Zapraszamy! Do grupy możesz zapisać się tutaj.

Monika Wojdyła – mama dwójki chłopaków, całkowicie  uzależniona od koralików. Ma głowę pełną pomysłów i koralikuje nawet przez sen. Rano wszystko przenosi na papier i zabiera się do pracy. Lubi wyzwania dlatego wciąż stara się uczyć czegoś nowego. Chłopaki dzielnie mamę wspierają, mają już nawet na swoim koncie kilka fajnych projektów :). Więcej prac Moniki możecie zobaczyć na jej stronie na fb.

Artykuł Szydełkowa torebka – kurs szydełkowania krok po kroku pochodzi z serwisu Pasart Blog.

Cześć kochani! Na pewno widzieliście, że na pasartowych półkach rozgościły się nowe i bardzo sympatyczne, drobne sznurki do makramy. Dlatego też mam dla Was nowy kurs z podpowiedzą, co z takiego sznurka można wyczarować. Pokażę Wam, jak zrobić bransoletkę z makramy, owijaną potrójnie na nadgarstku, a żeby nie było za łatwo, to miejscami wpleciemy też drobne hematyty albo stalowe kuleczki. Przerobimy sobie takie bransoletki ze sznurka krok po kroku, a przy okazji powtórzymy sobie podstawy makramy. No to co, do roboty! ;) 

Materiały: 

• Sznurek do makramy 0,6mm – u mnie w kolorze czarnym. 
• Rzemień skórzany 1,5mm – nada się też 1 lub 2mm. 
• Hematyt 3x4mm – ja zdecydowałam się na kolor silver – lub inne drobne kamienie z dużymi otworami. 
• Kulki jubilerskie 2,4mm ze stali chirurgicznej.
• Igła Big Eye – rozdwajana. 
• Klej szybkoschnący – najlepiej w pędzelku. 
• Karabińczyk 13mm ze stali chirurgicznej 
• Kółeczka montażowe 5 lub 6mm. 
• Końcówki zaciskowe 3,2mm. 
• Będzie nam łatwiej nawlekać, jeśli użyjemy maty do beadingu. 
• Przyda nam się też zapalniczka.

Wszystkie materiały, które przydadzą się Wam do zrobienia bransoletki, możecie znaleźć tutaj. Pamiętajcie, że kurs służy głównie inspiracji – możecie wybrać zupełnie inną kolorystykę i materiały ;).

Specjalnie dla Was utworzyliśmy grupę zrzeszającą pasjonatów rękodzieła. Do grupy należą zarówno osoby początkujące, jak i bardziej zaawansowane, również te, które tworzą dla Was kursy. To tutaj możesz pochwalić się swoimi projektami, zapytać o radę, wyjaśnić wątpliwości odnośnie kursów, zgłosić swoje propozycje kursów, a także nawiązać nowe znajomości, z ludźmi, którzy mają takie samo hobby jak Ty :). Zapraszamy! Do grupy możesz zapisać się tutaj.

Mada Miotk. Absolwentka nowych mediów, zakochana w książkach, żaglach i ręcznie robionej biżuterii. Wielbicielka etnicznych wzorów, kontrastowych kolorów i drobnych koralików pod każdą postacią. Na co dzień odnaleźć ją można na facebooku lub instagramie.

Artykuł Jak zrobić bransoletkę z makramy? Bransoletki ze sznurka krok po kroku pochodzi z serwisu Pasart Blog.

Kiedy choć troszkę zaświeci słońce zaczynam czuć, że wiosna przyjdzie już niedługo. A wraz z wiosną sezon ślubny. Czyli czas, kiedy w soboty spotyka się piękne panny młode. I choć mają wspaniałe suknie – ja zawsze zwracam uwagę na biżuterię. Sutasz choć do najłatwiejszych nie należy, jest idealny w tak szczególnym dniu. Można z niego wykonać eleganckie kolczyki, kolie czy też grzebienie. Trzeba jednak zwrócić uwagę na każdy szczegół, bo wszystko w tym dniu ma być wyjątkowe. Dlatego przychodzę dzisiaj do Was z wyjątkowym tutorialem. Ślubna ozdoba do włosów – sutasz krok po kroku.

Nie będę ukrywać – tutorial jest długi, ale odpowiada na wszystkie pytania, które możecie zadać. Nauczymy się między innymi obszywania sutaszem kaboszonów w kształce łezek. Powiem Wam jak wszywać koraliki toho, oraz obchodzić się ze sznurkiem metalizowanym. No i oczywiscie pokażę jak wykończyć grzebyk, żeby nigdzie nie uciekła żadna końcówka :)

Ok a czego potrzebujemy? Materiały do wykonania spinki z filmu zebrałam pod tym linkiem. Jednak pamiętajcie, że choć ja nazwałam go grzebykiem ślubnmym i zrobiłam w bieli – nie oznacza, że Wy też musicie zrobić taki sam. Zachęcam Was do wykorzystywania różnych kolorów. Kombinujcie i twórzcie swoje niesamowite ozdoby do włosów :)

• kaboszon w kształce łezki – u mnie białe kocie oczy
• kulki, lub oponki
• koraliki fire polish
• koraliki toho 8
• toho 11 lub toho 15 w zależności jakie chcemy wszywać
• grzebyk
• sznurki sutasz – u mnie acetat
• sznurki metalizowane
• igły – u mnie John James 12
• nić monofilowa
• nić do haftu (opcjonalnie) u mnie beadsmith
• filc do wykończenia pracy
• klej do biżuterii
• ostre nożyczki

Skoro mamy już wszystko możemy zaczynać :)

Mam nadzieję ze przebrnęliście przez moje żarty i opowieści sutaszowe :) i nabraliście ochoty na uszycie swoich ozdób do włosów. Jeśli Was zainspirowałam to przy swoich pracach dodawajcie #kurspasart chętnie poobserwuję Wasze pomysły :)

A na koniec jeszcze jeden kadr z ozdobami

Życzę Wam pięknego i twórczego dnia :)

Justyna z GithagoArt

Specjalnie dla Was utworzyliśmy grupę zrzeszającą pasjonatów rękodzieła. Do grupy należą zarówno osoby początkujące, jak i bardziej zaawansowane, również te, które tworzą dla Was kursy. To tutaj możesz pochwalić się swoimi projektami, zapytać o radę, wyjaśnić wątpliwości odnośnie kursów, zgłosić swoje propozycje kursów, a także nawiązać nowe znajomości, z ludźmi, którzy mają takie samo hobby jak Ty :). Zapraszamy! Do grupy możesz zapisać się tutaj.

Justyna Kąkol znana także jako GithagoArt. Miłośniczka kolorowych sznurków i dobrych kamieni. Wraz ze swoim czarnym jak noc kotem tworzy tutoriale poświęcone hand made i DIY. Ciągle wpada na nowe pomysły, które najbliższe otoczenie musi znosić i przyjmować z entuzjazmem. Trochę wiedźma, trochę dziecko kwiatów. Kocham to co robię i chcę zhandmadować świat :)

Artykuł Jak zrobić ślubną ozdobę do włosów – sutasz krok po kroku pochodzi z serwisu Pasart Blog.

Razem z Anią z crochet.pl zapraszamy Was na kurs szydełkowania w formie video. Ania pokaże Wam, jak zrobić czapkę splotem puff stitch. Szydełkowa czapka z włóczki Angora jest ciepła i mięciutka, wprost idealna na zimowe dni :). Do dzieła!

Ciepłą czapkę na zimne dni wykonamy splotem puff stitch, który Ania pieszczotliwie nazywa puchatymi pęczkami :). To właśnie dzięki tym pęczkom, czapka jest taka cieplutka i miękka :). Splot puff stitch nie należy do najtrudniejszych, a efekt zdecydowanie jest wart każdego wysiłku, bo splot przepięknie układa się na czapce :). Czapkę dziergamy dwoma nitkami jednocześnie, więc potrzebne nam będą dwa kłębuszki. Z włóczki która zostanie możecie, tak jak Ania, wydziergać piękną chustę czy szaliczek :). 

Potrzebne produkty:

Włóczka – 2 motki YarnArt Angora. Ania użyła włóczki w kolorze 570. 

Szydełko – wielkość 3,5mm

Ostre nożyczki 

Produkty potrzebne do wykonania czapki znajdziesz tutaj. Kolorów włóczek u nas niemało, więc możesz śmiało poeksperymentować z kolorami swojego kompletu :).

Z reszty włóczki, Ania wyczarowała taką piękną chustę. Więcej o niej przeczytacie na blogu Ani, o tutaj :).

Dajcie znać jak Wam się podoba taka szydełkowa czapka i koniecznie pochwalcie się efektami swojej pracy :). Oznaczajcie nas na zdjęciach #kurspasart lub pokażcie swoje dzieło na naszej pasartowej grupie :). Jeśli macie pomysł na nasz kolejny kurs szydełkowania lub chcecie nauczyć się czegoś konkretnego, też koniecznie dajcie znać :).

Specjalnie dla Was utworzyliśmy grupę zrzeszającą pasjonatów rękodzieła. Do grupy należą zarówno osoby początkujące, jak i bardziej zaawansowane, również te, które tworzą dla Was kursy. To tutaj możesz pochwalić się swoimi projektami, zapytać o radę, wyjaśnić wątpliwości odnośnie kursów, zgłosić swoje propozycje kursów, a także nawiązać nowe znajomości, z ludźmi, którzy mają takie samo hobby jak Ty :). Zapraszamy! Do grupy możesz zapisać się tutaj.

Artykuł Jak zrobić czapkę splotem puff stitch – video kurs szydełkowania pochodzi z serwisu Pasart Blog.

Razem z Magdą Niemczyk zapraszamy na kurs biżuterii, w którym pokażemy Wam, jak zrobić naszyjnik z kamieni w modnych fioletach. Supełkowanie kamieni to najfajniejszy sposób na efektowny i długi naszyjnik. Do dzieła :)!

Zapraszam Cię na kolejny tutorial, w którym pokażę jak zrobić długi naszyjnik supełkowy z agatami i zawieszką. Ponieważ 2018 to rok fioletu, wybrałam ten kolor do tutorialu :).

Materiały potrzebne do wykonania naszyjnika supełkowego:

Zawieszka z kamienia – u nas jest to zawieszka w kształcie serca o wymiarach 52x45x7mm

Kamienie jubilerskie – agat kulka fasetowana 4mm, agat oponka fasetowana 4x6mm i sardonyks kula fasetowana 6mm

Nić jubilerska – nić do supełkowania 0,6mm

Krawatka do biżuterii -krawatka zaciskana o wymiarach około 18x12x4mm

Klej jubilerski – np. Hasulith

Mata do koralików – ułatwi Ci pracę, zabezpieczając koraliki przed ucieczką :)

Przydadzą Ci sie też: ostre nożyczki, dobrej jakości drewniane wykałaczki oraz zapalniczka

Wszystkie produkty potrzebne do wykonania naszyjnika znajdziesz tutaj. Pamiętaj, że nasze kursy służą głównie inspiracji i nauce techniki, a to oznacza, że swój naszyjnik wykonać możesz według własnego gustu, np. wybierając kamienie w innych kolorach :).

No to zaczynamy :)!

1. Odmierzamy ok. 3 metrów nici. Odcięty kawałek składamy na pół.

2. Następnie wiążemy supełek.

3. Końce nitki zabezpieczam przed rozplataniem w trakcie pracy bardzo, bardzo delikatnie je nadpalając. Uwaga: nie wolno pozostawić stopionych kulek.

4. Na jedną z nici nakładam najmniejszy oznaczony na fotce pow. literą A

5. Przesuwam go na koniec nici.

6. Wiążę pętelkę.

7. Wkładam w nią wykałaczkę.

8. Dosuwam supełek do koralika przytrzymując go czubkiem kciuka.

9. Następnie dopychając supełek do koralika wysuwam wykałaczkę.

10. Gotowy.

11. W ten sam sposób wiążę kolejne koraliki A.

12. Koraliki oznaczone pow. literami B i C będę wiązać odrobinę inaczej. Nawlekam koralik B na obie nici.

13. W sposób jak poprzednio – posługuję się wykałaczką, by mój supełek znalazł siwe właściwym miejscu.

14. I kolejny zawiązany.

15. Mój sznur „rośnie”. Koraliki A, B, C oczywiście możecie nawlekać inaczej, np. chaotycznie. Ja chciałam, by naszyjnik był w miarę „poukładany” gdyż już same trzy kolory tutaj użyte generują dużo ruchu.

Zatem koraliki supełkowałam wg następującego porządku:
– Ax3
– B Ax5 B Ax5 BCBCB A BCBCB Ax3 C Ax3 BCBCB A BCBCB
Ax3 B ABx9
– Krawatka
– 9xBA B 3 xA itd. … do B.
16. Jestem teraz w połowie sznura naszyjnika więc pora założyć krawatkę.

17. Przewlekam oba końce nici przez jej oczko.

18. Następnie nawlekam koralik B.

19. Dosuwam go najbliżej oczka krawatki i wiążę za nim supełek, tak jak poprzednio.

20. Teraz odwracam lustrzanie kolejność nawlekania i supełkowania A, B i C.
21. Krawatkę montuję na mojej zawieszce tak by jej wystające części weszły z obu stron do dziurki w kamieniu.

22. Zaciskam mocno „listki” krawatki.

23. Agatowe serce jest już na miejscu.

24. Teraz pora połączyć końce naszyjnika. W tym celu rozwiążę supełek zawiązany na początku pracy.

25. Wiążę mocno, podwójnie, obydwa końce nici.

26. Ostrymi nożyczkami odcinam niepotrzebną już nić jak najbliżej supełka.

27. Dla pewności na ten ostatni supełek nakładam kropelkę kleju. Klej można nałożyć też wykałaczką, jeśli obawiamy się, że z tubki wyjdzie go zbyt dużo.

28. A tak wygląda gotowy już naszyjnik: 

Dajcie znać jak Wam się podobał nasz kurs biżuterii, a jeśli skorzystacie z niego tworząc swój naszyjnik, koniecznie oznaczcie nas na zdjęciu #kurspasart :).

Specjalnie dla Was utworzyliśmy grupę zrzeszającą pasjonatów rękodzieła. Do grupy należą zarówno osoby początkujące, jak i bardziej zaawansowane, również te, które tworzą dla Was kursy. To tutaj możesz pochwalić się swoimi projektami, zapytać o radę, wyjaśnić wątpliwości odnośnie kursów, zgłosić swoje propozycje kursów, a także nawiązać nowe znajomości, z ludźmi, którzy mają takie samo hobby jak Ty :). Zapraszamy! Do grupy możesz zapisać się tutaj.

Magdalena Niemczyk, po prostu filolog i tłumaczka, czuje że żyje, gdy może zajmować się czymś kreatywnym. Lubi decoupage, kocha malarstwo intuicyjne, uwielbia słuchać dobrej muzyki oraz… tworzyć biżuterię. To pasja, która daje jej radość już od kilku lat. W ubiegłym roku pokochała, praktykuje i doskonali swoje umiejętności w pracy metodą beadingu i haftu koralikowego. Planuje dalszy rozwój ;) a handmade, jak mówi, pozwala jej mieć kontakt z prawdziwym ja! 

Artykuł Supełkowanie kamieni – jak zrobić naszyjnik z kamieni pochodzi z serwisu Pasart Blog.

Hand made to nasza pasja. To przestrzeń w której się relaksujemy, realizujemy swoje artystyczne „Ja”. To czasem ucieczka od obowiązków domowych, albo po prostu jedyna w ciągu dnia chwila dla siebie. Czas, kiedy nic nie musisz, a wszystko możesz. W którym tworzysz coś czym innych zaskoczysz, ucieszysz, podarujesz… albo sprzedasz… i tu pojawia się alarm. Sprzedaż = działalność gospodarcza, składki, opłaty, podatki it. Zaczyna Ci się kręcić w głowie na samą myśl, ale jednak zaczynasz się zastanawiać – czy na rękodziele da się zarobić?

W życiu przechodzimy przez wiele różnych momentów. Rodzimy się, uczymy, studiujemy, idziemy do pracy. Swój wolny czas poświęcamy na odpoczynek, dla rodziny, na hobby itd. I nagle nadchodzi czas kiedy zakochujemy się w hand made. Nie ważne na jakim etapie życia, to jest miłość nieśmiertelna i potęgująca z każdym rokiem.  Ciągle chcemy więcej, kupujemy nowe kamienie, nowe włóczki. Szalejemy na temat każdego nowego sznurka który zobaczymy w sklepach. Na ulicach przyglądamy się przechodniom, zawieszamy oczy na bransoletkach, a w tramwaju nie umiemy oderwać oczu od przepięknych kolczyków Pani która siedzi niedaleko. Brzmi znajomo? Tak to choroba handmadowa. Jeśli nie sprzedajecie swoich produktów, a macie wyżej wymienione objawy, to jest spore ryzyko, że już niedługo, już za chwilę Wasz mózg wygeneruje te pytania:

• „Czy opłaca mi się robić rękodzieło na sprzedaż?”
• „Czy z rękodzieła da się wyżyć?”
• „Czy chociaż na początku będzie mnie stać na wszystkie opłaty?”
• „Rzucić pracę i postawić wszystko na rękodzieło?”
• „Ile musiałabym wszystkiego produkować żeby się utrzymać?”
• „Gdzie znajdę rynek zbytu?”

Odwieczne pytania każdej rękodzielniczki. No bo skoro rzucać wszystko i wpaść na głęboką wodę to przydało by się wiedzieć mniej więcej jak to wygląda. Więc może by poszukać klientów? Albo sprzedać na czarno? Tylko co jak mnie złapią? Ile wynosi kara? Czy to wszystko jest tego warte? Ostatecznie ten szef wcale aż tak nie wkurza, a praca 12 godzin na dobę nie jest taka zła. Ale może?

No właśnie ciągle to może i może. Ostatnio często słyszę pytanie – czy z rękodzieła da się wyżyć? I czy to że jestem taka chuda to z biedy czy po prostu tak mam. Otóż mam dobrą odpowiedź na takie pytania.

Tak… i nie.

Nikt nigdy nie da Wam odpowiedzi.  Jeśli zapytacie kogoś kto się wybił, kto znalazł swoją niszę i nie może się opędzić od klientów powie Wam od razu, że oczywiście. Ktoś komu się nie powiodło popuka się w czoło i powie ze absolutnie nie da się i to tylko marnowanie czasu, a do tego pełno użerania się, klienci są wredni i że nie ma opcji.

A co ja mogę powiedzieć? Znowu moje i tak i nie. Powiem szczerze, ze ja się do tego źle zabrałam. Nie miałam pojęcia o prowadzeniu biznesu. Zrobiłam sobie biznes plan, ale raczej tylko po to żeby ewentualnie dostać dotację. Miałam pełno zapału, ale potem trochę mi minął jak zaczęły się problemy z opłatami, a klientów było za mało. Nie umiałam się sprzedać i ciągle zastanawiałam się co jest ze mną nie tak.

No i w końcu zrozumiałam. Nie wierzyłam w to że może się udać. Nie wiedziałam w którą stronę iść. Łatwiej mi było załamywać ręce niż w końcu coś postanowić. I na takie marnotrawienie czasu poświęciłam 1,5 roku. Głupio mi było za każdym razem jak ktoś mówił, że moje prace są za drogie. Albo jak ktoś komentował. Nie umiałam bronić swoich produktów. Całe szczęście w końcu dotarło do mnie. Prowadzenie własnej firmy to już nie hobby.  Tylko ciężka praca 24 godziny na dobę. To szukanie stale nowych rozwiązań, trzymanie się konkretnych ustaleń i planów, ale jednocześnie podążanie za wymaganiami rynku. To już nie moment, kiedy tworzymy tylko pod siebie, ale przede wszystkim pod klientów. Działalnośc gospodarcza związana z rękodziełem wymaga od nas wielozadaniowości.

Wiem, że to co teraz powiem wielu z Was się nie spodoba, ale kiedy przekuwacie swoje hobby w pracę, to musicie zacząć patrzeć na nie inaczej.  Hobby zamienia się w biznes. Całe szczęście nie przestaje być Waszą pasją. Wręcz przeciwnie jest to pasja na której możecie zarabiać – o ile faktycznie poświecicie na to sporo czasu.

Jeśli chcecie rzucić pracę i zająć się rękodziełem tylko dlatego że drażnią Was godziny pracy, albo nadmiar obowiązków. To polecam jeszcze się zastanowić. Tworzenie marki  to często nie tygodnie, czy miesiące, ale czasem nawet lata. Nagle przestajecie tworzyć kiedy macie wenę, albo raz na jakiś czas. Stajecie się wytwórcą, sprzedawcą, marketingowcem, specjalistą od social media i rynku zbytu, fotografem, grafikiem, księgową itd. Itp. W zależności od zapotrzebowania rynku i miejsc sprzedaży.

 Zanim zaczniecie wydawać pieniądze hipotetycznie zarobione na rękodziele musicie odpowiedzieć sobie na kilka ważnych pytań:

1. Co mogę zaoferować klientowi żeby był zadowolony
2. Gdzie go znajdę?
3. Czy moje produkty są wyjątkowe/ czym się wyróżniają?
4. Jak wypadam na tle konkurencji
5. Jakie koszty będę musiała ponieść żeby zacząć? I tutaj musicie uwzględnić nie tylko towar, prąd, internet, sprzęt, ale także opłaty za stronę internetową, płatne reklamy, ewentualne płatne doradztwo
6. Gdzie i jak będę promować swoje rękodzieło?
7. Na jakim etapie są moje zdolności fotograficzne i graficzne

I takich pytań mogłabym wymienić jeszcze trochę. Ale może na początek wystarczy. Dlaczego Was tym męczę? Bo ja optymistycznie założyłam, że to samo wszystko poleci, bo mam chęci. Nie, to samo nie poleci. Sprzedaż hand made to jedno, ale poza tym musicie sięwiele nauczyć. Jak robić dobre zdjęcia, jak je obrabiać i promować to była moja pięta Achillesa. Tworzenie marki i społeczności klientów to czasem frustrujące zajęcie. Dodatkowo zmiana myślenia – choć bardzo istotna, to jednak nie łatwa. Musicie zacząć rozumować biznesowo. Czyli zwracać uwagę ile materiału używacie do danych rzeczy, ile czasu je robicie. Do tego dodać koszty półproduktów, kwotę pracy za godzinę, podatek, oraz (jeśli chcecie sprzedawać srebro) vat.

W prowadzeniu swojego biznesu bardzo ważna jest komunikacja z klientem. W dzisiejszych czasach ludzie przekopują dziesiątki stron internetowych dziennie. Szukając np. biżuterii, czy ręcznie robionego swetra natrafią na Ciebie i Twoją konkurencję. Musisz wymyślić coś co sprawi, że wybierze właśnie Ciebie. Może to być zdjęcie jak wygląda pięknie zapakowany prezent, może to, że dodajesz jakiś gratis, a może skusisz go rabatem? Jeśli produkt jest jedynym dostępnym na danym rynku.  Np. ubrania czy torebki z lego,  recyklingowe akcesoria do domu, czy  buty z obcasem w kształcie serca (wymyślam sobie – nie wiem czy coś takiego istnieje ) Ale jeśli jest totalnie wyjątkowy i nie ma drugiego, to obroni się sam. Jednak nie zawsze tak jest. Niektóre produkty sś do  siebie podobne. Są to proste wzory, bransoletki, czapki, szaliki czy kolczyki itd. Jednak mimo wszystko uważam, że każdy z nas ma swój charakterystyczny styl, sposób bycia, coś co nas wyróżni. Jedyne czego potrzebujemy to, to odnaleźć i wykorzystać. A potem promować i szukać klientów, którzy kupią właśnie całość.

No właśnie skoro mowa o promocji czy wolisz mieć swoją stronę? Bloga? Vloga? Kanał na youtubie? Ile wiesz o Instagramie i obowiązujących tam regułach. Czy wiesz jakie # są zabronione? Albo za co mogą Cię zbanować? Musisz pogłębić tą wiedzę. Facebook zmienił teraz algorytmy. Podobno chce postawić na lepszą komunikację między ludźmi. Co zrobisz żeby Twoja komunikacja była lepsza?

Pewnie się denerwujesz czytając ten tekst. Szczerze bardzo chciałabym napisać tutaj optymistyczne TAK DA SIĘ!!       

Ale niestety sam talent artystyczny to za mało. Chyba że od razu na początku znajdujecie kogoś kto zajmuje się sprzedażą. Wtedy faktycznie być może wystarczy sam talent. Aczkolwiek tego nie potwierdzę – bo nie sprawdziłam

Podsumowując: Czy z rękodzieła da się wyżyć?

Tak. Jeśli mamy realny biznes plan, jeśli znamy konkurencję i rynek a do tego wiemy gdzie szukać klientów, którzy chcieli by nosić nasz produkt. I przede wszystkim (!!!) sami w niego wierzymy!

Nie. Jeśli macie takie podejście jak ja na początku – że samo się zrobi. Nic się samo nie zrobi.

Ale mam pocieszającą wiadomość. Jeśli jesteście na etacie to możecie pomyśleć o założeniu startUpu, Albo działalności. Dlaczego? Bo koszty są mniejsze, a mając stały dochód odchodzi część stresu.

Jak się czujecie po przeczytaniu tego tekstu? Raczej zdołowani czy zmotywowani? Chcielibyście poczytać o zakładaniu działalności? Lub o co chodzi ze startupami?

Mimo, że czasem bywa ciężko i nie ma jednoznacznej odpowiedzi na to czy z rękodzieła da się wyżyć. To polecam Wam uwierzyć w siebie i w marzenia. Bo one uskrzydlają i dają motywację do nauki i rozwoju. A to już krok od ich realizacji

Do zobaczenia, Justyna

Specjalnie dla Was utworzyliśmy grupę zrzeszającą pasjonatów rękodzieła. Do grupy należą zarówno osoby początkujące, jak i bardziej zaawansowane, również te, które tworzą dla Was kursy. To tutaj możesz pochwalić się swoimi projektami, zapytać o radę, wyjaśnić wątpliwości odnośnie kursów, zgłosić swoje propozycje kursów, a także nawiązać nowe znajomości, z ludźmi, którzy mają takie samo hobby jak Ty :). Zapraszamy! Do grupy możesz zapisać się tutaj.Justyna Kąkol znana także jako GithagoArt. Miłośniczka kolorowych sznurków i dobrych kamieni. Wraz ze swoim czarnym jak noc kotem tworzy tutoriale poświęcone hand made i DIY. Ciągle wpada na nowe pomysły, które najbliższe otoczenie musi znosić i przyjmować z entuzjazmem. Trochę wiedźma, trochę dziecko kwiatów. Kocham to co robię i chcę zhandmadować świat :)

Artykuł Czy na rękodziele można zarobić? pochodzi z serwisu Pasart Blog.

Ostatnio na blogu poruszyłam ważny temat. O tym czy na rękodziele da się zarobić ciężko powiedzieć w kilku zdaniach. Dostałam wiele wiadomości z pytaniami jak to wszystko wygląda. I czy moim zdaniem warto. Zdałam sobie sprawę, że potrzeba mówienia o legalnych formach sprzedaży rękodzieła dalej istnieje. Niby wszystko można znaleźć w sieci, ale dalej o zakładaniu działalności gospodarczej krąży wiele mitów, tak samo jak o modnych ostatnio startupach. Czym się to różni? Czy jedno jest alternatywą na drugie? Postaram się Wam trochę opowiedzieć o własnej działalności na rękodzieło vs startupach. Sami zdecydujecie co jest najlepsze w Waszej sytuacji. Ostrzegam ten tekst będzie długi, bo i informacji jest sporo. Ale jeśli interesuje Was legalna forma handlowania rękodziełem, to może się przydać.

Zacznę od tego, że każda z tych form ma swoje plusy i minusy. To nie jest tak, że jedno jest lepsze od drugiego bo “coś tam”. To, że któraś pasuje bardziej wynika raczej z naszego zapotrzebowania, sytuacji, finansów, rękodzieła które wytwarzamy i wielu innych czynników.

Wokół zakładania działalności krąży wiele mitów. Np, że jest płatna, że trzeba jej nie zamykać przez rok, że trzeba spodziewać się kontroli itd. A prawda taka, że największym bólem przy zakładaniu działalności jest to co dzieje się przed i po. Bo sam akt jest w zasadzie całkiem miły i prosty. Ale po kolei. Opowiem Wam trochę o moim przypadku bo na nim najłatwiej się opierać. Miejcie na uwadze, że przepisy nieustannie się zmieniają i niektóre rzeczy mogą się różnić.

Największym plusem własnej działalności jest możliwość dostania dotacji na jej rozpoczęcie. Kwoty w zależności od miejsca zamieszkania mogą być inne. I nie wierzcie w to ze na rękodzieło nie da się dostać dofinansowania bo da się. Musicie tylko przygotować dobry wniosek, a potem go jeszcze ustnie obronić. U mnie wszystko zaczęło się od tego, że zrezygnowałam z pracy i zapisałam się do PUP. Powiedziano mi, że przez najbliższe pół roku nie będzie żadnych dotacji ponieważ skończyła się pula. Po tygodniu w środę dostałam telefon, że w w czwartek jest spotkanie, a do poniedziałku trzeba oddać biznesplan. Może dla osób które wiedzą dokładnie co robią weekend to sporo czasu. Dla mnie było za mało. Na szybko próbowałam poznać rynek i zrobiłam to pobieżnie. Niemniej w ciągu 48 godzin napisałam jakieś 25 stron i złożyłam. To był czas, kiedy dowiedziałam się, że wszystko jest możliwe. Nie będę Wam opisywała ze szczegółami co się tam działo. Jeśli będziecie miały pytania to chętnie odpowiem. Starając się o dotację z PUP (to nie to samo co Unijne) podpisujecie dokumenty, że będziecie prowadzić ciągłą działalność przez rok. Nie możecie podjąć żadnej innej pracy, ani zawiesić działalności. Niemniej jest to wspaniały zastrzyk gotówki na start. I warto się nad tym zastanowić.

MINUSY:

• trzeba zrezygnować z pracy i zapisać się do PUP
• trzeba przejść profilowanie na tyle dobrze żeby móc być klasyfikowanym do pomocy
• gdyby coś poszło nie tak 
• nie można zawiesić ani zamknąć działalności 
• trzeba ją prowadzić przez okrągły rok opłacając składki.
• po dostaniu dotacji nie możecie już zmienić niczego w swoich zakupach. Muszą być zrobione dokładnie wg tego co oddaliście – tak każda faktura jest sprawdzona i każdą musicie wytłumaczyć
• przejście całej papierologii bywa trudne – szczególnie jeśli w urzędzie mają kaprys by uprzykrzyć Ci życie – ale to dobry trening przed prowadzeniem własnej firmy
• czeka Was przynajmniej jedna kontrola z Urzędu pracy – spokojnie jest ona zazwyczaj zapowiedziana. Sprawdzane są sprzęty, które kupiliście i ewentualne wykorzystanie towaru

PLUSY:

• z dotacji możecie zamówić sprzęt, oraz półprodukty
• spora satysfakcja i pozytywny kop energii na starcie
• odciąża nieco oszczędności, które możemy przeznaczyć na ewentualne pierwsze składki, a nie zatowarowanie

Wydaje się, ze plusów jest znacznie mniej? To dlatego, że punkt pierwszy rekompensuje wszystkie wcześniejsze minusy. Także chociaż trzeba się nachodzić, naczytać i trochę podenerwować, to jeśli i tak jesteście zapisani w PUP i macie taką możliwość – powinniście przemyśleć i spróbować. No dobrze, ale to jest tylko wycinek góry lodowej. Nie każdy przecież dostaje dotację i nie każdy może się o nią starać. Dlatego idźmy dalej. Co jeśli nie mamy dofinansowania? Od pewnego czasu czytam i słyszę wszędzie na około, że będzie można sprzedawać legalnie przez pół roku bez założenia własnej działalności. Jeśli kwota przychodu (to nie to samo co zysk pamiętajmy o tym) nie będzie wynosiła 1050zł. Jak na razie się do tego nie odniosę, ponieważ ustawa miała najpierw wejść w styczniu, potem marcu, a teraz podobno w kwietniu. Kiedy wejdzie – uzupełnię ten wpis. Na chwilę obecną skupmy się na faktach.

Prowadzenie własnej działalności łączy się zwyborem PKD. I nad tym musicie się poważnie zastanowić. Niektóre punkty, które mogą Wam pasować czynią z Was od razu płatnikami Vat (m.in sprzedaż srebra, złota, kamieni szlachetnych). Zanim zaczniecie wpisywać wszystkie kody, które wpadną Wam do głowy – wybierzcie te, które najbardziej Wam pasują, a potem dowiedzcie się ,czy nie uczynią z Was na starcie vatowcem i posiadaczem kasy fiskalnej, co nie zawsze jest plusem na starcie.

Zaraz po rozpisaniu sobie biznesplanu i spisaniu PKD otwieramy internety i szukamy jaki sposób rozliczania się będzie dla nas odpowiedni. I tutaj się nie popiszę wyjątkową wiedzą, bo ja stwierdziłam, że jestem od tworzenia, Pani księgowa jest od księgowania. I szczerze polecam Wam – zanim zdecydujecie co będzie dla Was najlepsze poradźcie się kogoś – kto jest w tym temacie biegły. Możecie sobie sami prowadzić księgowość jeśli czujecie się na siłach. Ale ten pierwszy krok warto wykonać z profesjonalistą. Jeśli jednak chcecie wybrać sami to polecam Wam poczytać o różnicach .  Ja wybrałam rozliczanie się na zasadach ogólnych i sprawy papierkowe oddałam w ręce wspaniałej księgowej. Jednak musicie wtedy liczyć się z kolejnym kosztem w zależności od miejsca od 50-250 zł.

Ok mamy  wybrane PKD oraz sposób opodatkowania. Zakładamy konto w banku, które będzie naszym kontem firmowym. Teraz wchodzimy na stronę CEIDG i wypełniamy wniosek. A potem udajemy się z nim do urzędu. Jeśli posiadacie wyrobiony elektroniczny podpis to nie musicie się już nigdzie udawać i macie otworzoną firmę. Możecie legalnie sprzedawać, kupować, wystawiać faktury (jeśli nie jesteście vatowcami to wystawiacie faktury bez vat) Jeśli zdecydowaliście się na zostanie płatnikami Vat to nie zapomnijcie zarejestrować się w Urzędzie Skarbowym. Polecam od razuy wyrobić sobie VAT UE. Bez którego ciężko o transakcje zagraniczne.

Do 10go każdego miesiąca musicie zapłacić ZUS. Przez pierwsze 2 lata jest to ZUS preferencyjny i obecnie wynosi 504,66 bez chorobowego. Lub 520,10 z chorobowym. Do tego dochodzi ewentualny vat, podatek i księgowa. Jeśli decydujecie się na wykup własnej domeny, to pamiętajcie, że także trzeba ją opłacać- raz w roku, lub miesięcznie. Jeśli chcecie wystawiać się na kiermaszach to potrzebujecie kasę fiskalną. Aczkolwiek ja wypisywałam przy zakupie rachunek sprzedaży.  Jednak tak jak mówiłam na początku przepisy bardzo szybko się zmieniają. I początkiem roku słyszałam, że to także ma zostać zmienione i obrót gotówkowy na targach, festynach itp ma zostać zaostrzony.

Jak widzicie koszty na sam start są całkiem wysokie. Do przeskoczenia, ale trzeba się na to przygotować. Bo po tych dwóch latach zaczynamy płacić normalny ZUS, który obecnie wynosi 1166,85 lub 1232,16 z chorobowym.

Chciałabym jeszcze wspomnieć, że jeśli boicie się rzucić na głęboką wodę to jeśli jesteście gdzieś zatrudnieni na pełen etat i otrzymujecie wynagrodzenie równe najniższej średniej krajowej lub wyższe – również możecie założyć swoją działalność. Odprowadzacie wtedy jedynie składkę ubezpieczeniową, która nie może wynosić mniej niż 319,94 (2018 rok). 

Ok, podsumowując:

1. Jeśli staramy się o dotację to musimy przygotować  stertę papierów do PUPu – jednak jeśli i tak jesteście na bezrobociu i myślicie o firmie to warto sporóbować
2. Wybieramy punkty PKD (można sprawdzić w CEIDG działalności o podobnym profilu do naszej to dużo ułatwia)
3. Zastanawiamy się nad formą opodatkowania
4. Zakładamy konto firmowe
5. Wypełniamy wniosek online do ściągnięcia na stronie CEIDG
6. Idziemy do urzędu złożyć podpis pod wnioskiem
7. Prowadzimy legalną działalnośc gospodarczą

Chciałabym wspomnieć jeszcze tutaj, że po dokonaniu wpisu dostaniecie pewnie minimum ze 3 listy z oczekiwaniami zapłaty od CEiDG. albo CEIDO, albo innego CEIDA. Nie odpowoidajcie na nie i za nic nie płaćcie. Ja swoje zgłosiłam na policję, ale dowiedziałam się, że nic nie mogą z tym zrobić, bo choć pieczątki sa podobne, i nazwy prawie takie same, to jednak te bazy realnie gdzieś tam istnieją. Jest to jawne okradanie ludzi, ale obecnie nic nie mogą z tym zrobić.

To tyle o działalności gospodarczej. Tak wyglądają kroki, które musicie zrobić i koszty, które poniesiecie. Jak widzicie są  plusy i minusy. Niewątpliwym plusem jest to, że sami o wszystkim decydujecie. Macie stały dostęp do swojego konta firmowego z którego możecie wpłacać i wypłacać pieniądze kiedy chcecie. Pewnie teraz pukacie się w głowę i mówicie – no i co w tym dziwnego? W końcu to moje pieniądze. No i właśnie tym akcentem przejdę do powiedzenia Wam trochę o StartUpach.

Niesamowicie dziwny twór o którym krążą legendy jedni mówią, że to  na pewno nielegalne, inni że trzeba rejestrować firmę za granicą. Jeszcze inni, ze to jakiś bubel i na pewno niedługo zwiną manatki i jeszcze nas okradną. Słyszałam też, że można z nich skorzystać tylko i wyłącznie jeśli jest się studentem. I nie można z nich korzystać jeśli już miało się firmę.

Żaden z powyższych mitów nie jest prawdziwy. StartUpy działają na zasadzie fundacji. Są całkiem legalne. Nie sądzę by się nagle zwinęli i zwiali a opłaty za prowadzenie w nich „działalności” są niższe. Skoro tak to czemu wszyscy nie zakładają startupów tylko bawią się w jakieś wysokie ZUSy itp. A no bo zawsze jest tak, że jak coś jest przesadnie fajne to pojawi się jakaś rysa. Tutaj też taką mamy. Ale po kolei.

Nie znam wszystkich StartUpów. Jest ich obecnie bardzo dużo. Ja miałam kontakt z dwoma. Z AIP, oraz Twój StartUp. Dużo bardziej do gustu przypadł mi ten drugi. Do tego stopnia, że postanowiłam go wypróbować i na jakiś czas skorzystać z jego dobrodziejstw, a przy okazji podzielić się wiedzą o tym tajemniczym sposobie na prowadzenie działalności.

Niezależnie od tego gdzie mieszkacie i czy w Waszym mieście jest siedziba StartUpu i tak możecie go założyć.

 

#twojstartup #enterpreneur #enterpreneurship #inkubatory #firma #biznes #business #businessman #businesslife #businessowner #businesswoman #startup #startups #startuplife #praca #work #samozatrudnienie #own #ownbusiness #przedsiebiorczosc #pomysł #pomysły #idea #joinus #joinusnow #tanio #onbudget #thecheapest #własnybiznes #unasnajlepiej

Post udostępniony przez Fundacja Twoj StartUp (@fundacjatwojstartup) Lip 24, 2017 o 2:15 PDT

U mnie zaczęło się tak, że weszłam na fp, znalazłam maila i napisałam wiadomość. Opisałam swoją sytuację. Powiedziałam, że szukam alternatywy dla mojej działalności, bo koszty zaczynają mnie przerastać. Jeszcze tego samego dnia dostałam odpowiedź. Z rozpisanymi kosztami, zasadami, wyjasnieniem co i jak i propozycją spotkania, lub umówienia się na telefon jeśli ciężko mi dojechać do punktów. Bardzo spodobała mi się taka szybka forma komunikacji. Nie czekając długo spotkałam się z Panią Moniką. Moje pierwsze pytania dotyczyły oczywiście tego “gdzie jest kruczek?”. I chociaż kruczka jako takiego w sumie nie ma. To jednak znalazłam kilka minusów. W tym jeden dla mnie bardzo duży. Ale po kolei.

Tworząc swój startup musicie mieć świadomość, że  to nie jest Wasza działalnośc gospodarcza. Fundacje tego typu użyczają Wam swojej osobowosci prawnej dlatego nie musicie myśleć o składkach Zusowych (jeśli chcecie opłacać tam skłądkę zdrowotną, jest taka możliwość i wynosi ona bodajże 49 zł)

Kwota, którą płacicie co miesiąc wynosi 250 zł. (Dalej podaję oczywiście na konkretnym przykładzie. Kwoty w poszczególnych inkubatorach mogą się różnić) Więc nieporównywalnie mniej niż preferencyjny ZUS. Ale to nie jest jedyny plus tego typu rozwiazania. Jeśli mieszkacie w mieście w którym StartUP ma swoją siedzibę/biuro. To możecie za darmo skorzystać z biurka, dostać dostęp do internetu, zaparzyć sobie kawę i mieć miejsce do pracy biurowej. Jeśli planujecie spotkania z klientami i potrzebujecie do tego sali, również możecie wykorzystać zasoby fundacji. Jedynie wcześniej ustalając termin, zeby na pewno któraś z sal była wolna. Osobiście mówię tutaj o sytuacji w Warszawie. Co do innych miast musicie sprawdzić gdzie można skorzystać z takich rzeczy. Za darmo jest także pomoc księgowa, prawna a także wszelkie kursy organizowane przez fundację. M.in z przedsiębiorczości, social mediów i… no jak narazie tyle widziałam :) Po podpisaniu umowy każdy musi przejść szkolenie z systemu CRM. Można przyjść na nie osobiście, lub zapisać się na szkolenie online. Bez niego nie będziecie wiedzieli jak wystawiać faktury sprzedażowe, ani kosztowe. A to bardzo istotne. Szczególnie że do każdej faktury kosztowej musicie robić specjalny opis, po co były Wam dane produkty. Każda sprzedaż musi być fakturowana. Czyli jeśli w naszym wypadku sprzedacie kolczyki Grażynie Kowalskiej. To tej oto Grażynie musicie wystawić fakturę. Czy ona ją odbierze, czy nie to już nie ma znaczenia. Ale faktura musi być wystawiona. Co jeśli Pani Grażyna nie chce faktury? Nic, po prostu wystawiamy ją na dane z przelewu. Dołączamy do systemu i pracujemy dalej. Pamiętajcie o dodaniu do ceny vatu.  

Do 10 dnia każdego miesiąca trzeba dostarczyć wszystkie podpisane faktury sprzedażowe i kosztowe do swojego koordynatora. Skany faktur to niestety za mało. Potrzebne są oryginały z podpisami. Plus jest taki, że nie musicie nigdzie jeździć. Możecie je po prostu wysłać.

Wiem, że teraz siedzicie i czekacie na ten największy minus :D Ale zanim do niego dojdę podsumujmy plusy

• opłata miesięczna to 250 zł plus ewentualnie ubezpieczenie zdrowotne 49zł
• darmowa obsługa księgowa i prawna
• darmowe szkolenia i kursy doszkalające
• doradztwo marketingowe
• dostęp do biura i miejsc gdzie można prowadzić spotkania z kontrahentami
• jesteśmy podatnikami Vat co jest ważne dla niektórych firm
• mimo początkowych zawiłości system CRM jest bardzo łatwy w obsłudze, a koordynatorzy odpowiadają na każde – nawet najbardziej idiotyczne pytanie (tak sprawdziłam)
• możesz prowadzić startup mimo, że prowadziłeś już działalność gospodarczą – musisz ją jedynie zawiesić
• mozesz zatrudniać pracowników na umowy zlecenie
• nie musisz być studentem
• koordynatorzy szybko odpisują na pytania i wiadomości.

A teraz zejdziemy trochę z tego różu i dodajmy szarości żeby stworzył nam się pełen obraz

• pierwszy minus jest taki, że konto bankowe na które dostajecie przelewy nie jest jedynie Waszym kontem. Po podpisaniu umowy fundacja zakłada Wam subkonto. Każda transakcja musi być autoryzowana przez koordynatora. Oznacza to, że nie macie możliwości płacenia bezpośrednio z konta. Wszelkie “szybkie przelewy”, czy też wybieranie pieniędzy z bankomatu są tutaj niemożliwe. Jeśli chcecie wybrać swoje pieniądze i wykonać transakcję na swoje konto prywatne podpisujecie osobną umowę z fundacją na wykonanie danego dzieła, gdzie kwota opodatkowania jest zależna od rodzaju wykonywanej usługi. Tutaj opadła mi troszkę szczęka, bo jeśli Wasz startup to jedyne źródło dochodu – to musicie pamiętać o tym, żeby co jakiś czas sporządzić tą umowę i wypłacać pieniądze. Jednak najlepiej to robić np. raz w miesiącu żeby nie płacić kilka razy opłaty. I chociaż z kwestią wybierania pieniędzy z subkonta nic nie da się zrobić – nie ma do niego karty bankomatowej i nie będzie, a każdy przelew musi zostać zaakceptowany przez koordynatora. O tyle zakupy możecie robić ze środków prywatnych, a potem równowartość sobie odebrać. 
• drugi minus to obrót gotówkowy. Jeśli macie zamiar wprowadzić jakąkolwiek sprzedaż gotówkową (targi, sprzedaż sąsiadce z klatki obok) to musicie mieć kasę fiskalną. Pieniądze za faktury które dostaliście do ręki – musicie wpłacić na subkonto i dopiero potem możecie je znowu wybrać. Każda kwota. Nawet najdrobniejsza którą otrzymujecie musi przejść przez subkonto.
• sposób “wybierania” pieniędzy jest uciążliwy i ciężko się na niego przerzucić

Wiem, że ten tekst jest długi i nawet kolorowe zdjęcia nie ułatwią przeczytania go. Wiem też, że zrodzi się w Was jeszcze więcej pytań i wątpliwości. Niektóre rzeczy będą dla Was niejasne, inne wręcz abstrakcyjne. Chętnie odpowiem na Wasze wątpliwości jeśli tylko będę potrafiła jeszcze cokolwiek bardziej rozwinąć. Ostatnio na grupach rękodzielniczych często widzę pytania o działalność gospodarczą, albo o to czym są inkubatory przedsiębiorczości . Pisząc ten artykuł chciałam dać Wam kilka informacji i odpowiedzi, a także zachęcić do pytania samych siebie czy to faktycznie takie trudne jak mówią? A może strach ma wielkie oczy? Każdy z wymienionych przeze mnie sposobów ma plusy i minusy. Ale wydaje mi się, że jeśli chcecie utrzymywać się z rękodzieła. Albo przynajmniej uczynić z niego dodatkowy dochód – to warto się zapoznać z różnymi formami jakie daje nam życie i prawo.

Jak się czujecie po przeczytaniu tekstu? macie więcej wątpliwości, czy coś się Wam rozjaśniło? Dajcie znać w komentarzach. Ja jak narazie dalej będę testować StartUp. Zobaczymy czy się przyzwyczaję, czy jednak odwieszę działalność i wrócę na stare śmieci :)

 Pozdrawiam serdecznie ;)

Justyna z GithagoArt

Specjalnie dla Was utworzyliśmy grupę zrzeszającą pasjonatów rękodzieła. Do grupy należą zarówno osoby początkujące, jak i bardziej zaawansowane, również te, które tworzą dla Was kursy. To tutaj możesz pochwalić się swoimi projektami, zapytać o radę, wyjaśnić wątpliwości odnośnie kursów, zgłosić swoje propozycje kursów, a także nawiązać nowe znajomości, z ludźmi, którzy mają takie samo hobby jak Ty :). Zapraszamy! Do grupy możesz zapisać się tutaj.

Justyna Kąkol znana także jako GithagoArt. Miłośniczka kolorowych sznurków i dobrych kamieni. Wraz ze swoim czarnym jak noc kotem tworzy tutoriale poświęcone hand made i DIY. Ciągle wpada na nowe pomysły, które najbliższe otoczenie musi znosić i przyjmować z entuzjazmem. Trochę wiedźma, trochę dziecko kwiatów. Kocham to co robię i chcę zhandmadować świat :)

Artykuł Własna działalność gospodarcza na rękodzieło, czy StartUp? pochodzi z serwisu Pasart Blog.

Często słyszymy od Was, że techniką, której najbardziej chcielibyście się nauczyć, jest wire wrapping. Z pewnością nie jest to łatwa technika, ale hej, małymi kroczkami i damy radę! ;) Dlatego też dzisiaj przygotowałam dla Was kurs, w którym pokażę, jak zrobić prostą bransoletkę z drutu i kamieni – i to naprawdę prostą – dzięki czemu będziecie mogli oswoić się nieco z drutem jubilerskim i ocenić, czy ta technika Wam odpowiada. To będą totalne podstawy, jeśli chodzi o wire wrapping, więc kurs jest też jak najbardziej odpowiedni dla osób początkujących. No to do roboty! ;)

Materiały, których będziemy potrzebować: 

Do bransoletki na bazie: 

• Baza bransoletki ze stali chirurgicznej, z odkręcaną kulką – grubość drutu 1,5 mm. 
• Matowy, czarny hematyt 8mm – lub inne kamienie z bardzo dużymi dziurkami – koniecznie upewnijcie się, że dacie radę nawlec je na bazę. 
• Drut jubilerski 0,8 mm. 

Do bransoletki na drucie pamięciowym: 

• Drut pamięciowy ze stali nierdzewnej – ja wybrałam taki o średnicy 55 mm. 
• Kamienie jubilerskie – tutaj możemy wybrać dowolne – u mnie ciemnoniebieskie jadeity 6mm. 
• Drut jubilerski 0,6 mm. 

Do obu bransoletek przydadzą nam się zdecydowanie narzędzia jubilerskie. 

Wszystkie produkty, potrzebne do wykonania takich bransoletek możecie znaleźć tutaj. Jak zwykle, to, na jakie rodzaje i kolory kamieni się zdecydujecie, zależy całkowicie od Waszej wyobraźni – stwórzcie coś niesamowitego! ;)

Specjalnie dla Was utworzyliśmy grupę zrzeszającą pasjonatów rękodzieła. Do grupy należą zarówno osoby początkujące, jak i bardziej zaawansowane, również te, które tworzą dla Was kursy. To tutaj możesz pochwalić się swoimi projektami, zapytać o radę, wyjaśnić wątpliwości odnośnie kursów, zgłosić swoje propozycje kursów, a także nawiązać nowe znajomości, z ludźmi, którzy mają takie samo hobby jak Ty :). Zapraszamy! Do grupy możesz zapisać się tutaj.

Mada Miotk. Absolwentka nowych mediów, zakochana w książkach, żaglach i ręcznie robionej biżuterii. Wielbicielka etnicznych wzorów, kontrastowych kolorów i drobnych koralików pod każdą postacią. Na co dzień odnaleźć ją można na facebooku lub instagramie.

Artykuł Jak zrobić prostą bransoletkę z drutu i kamieni? Wire wrapping – podstawy pochodzi z serwisu Pasart Blog.

Święta Wielkanocne już niedługo, coraz częściej też myślimy o wiośnie. Na przekór zimnu i szarości, Paulyntolyna przygotowała dla Was kurs szydełkowania, w którym pokaże jak zrobić czapeczki na jajka w pięknym wiosennym kolorze. Takie sympatyczne ocieplacze na jajka dzierga się szybko i przyjemnie, a na ich widok nie sposób się nie uśmiechnąć :). Sami zobaczcie!

Materiały potrzebne do wykonania czapeczki:

Włóczka – YarnArt Begonia – 100% bawełna. Czapeczka z kursu wykonana jest włóczką w kolorze 5352 
Szydełko – wielkości 1,5 -2 
Nożyczki 
Igła z grubym oczkiem

Produkty potrzebne do wykonania szydełkowej czapeczki znajdziesz tutaj. Pamiętajcie jednak, że kolor czapeczki prezentowany w kursie jest jedynie naszą propozycją :). Wasze czapeczki mogą mieć zupełnie inne kolorki, a że włóczek u nas mnóstwo, możecie przebierać ;).

W kursie za początek okrążenia posłużymy się znacznikiem. Najprościej go przygotować z kordonka, który kontrastuje z naszą zieloną włóczką. Okrążeń nie będziemy zamykać, tylko kontynuować, aby uzyskać łagodne przejścia przy okrążeniach. W opisie użyłam skrótu psł czyli półsłupek.

1. Czapeczkę rozpoczynamy od zrobienia magicznego pierścienia (magic ring), który składa się z 6 psł – oczka nie zamykamy, przykładamy naszą nitkę, która jest znacznikiem i kontynuujemy kolejne okrążenie.

2. W drugim okrążeniu wykonujemy [dwa psł w każdy psł z pierwszego okrążenia] (12 psł). Na końcu każdego kolejnego okrążenia przekładamy znacznik. 

3. W trzecim rzędzie wykonujemy [2 psł w 1 psł z poprzedniego okrążenia,1 psł w kolejny 1 psł z poprzedniego okrążenia] i powtarzamy do zakończenia okrążenia, czyli do naszego znacznika (18 psł).

4. W czwartym rzędzie wykonujemy [3 psł z poprzedniego okrążenia, 1 psł w kolejny 1 psł z poprzedniego okrążenia] powtórzyć trzy razy (24 psł).
5. W piątym rzędzie wykonujemy [4 psł z poprzedniego okrążenia, 1 psł w kolejny 1 psł z poprzedniego okrążenia] powtórzyć trzy razy (30 psł). 

6. W szóstym rzędzie wykonujemy [5 psł z poprzedniego okrążenia, 1 psł w kolejny 1 psł z poprzedniego okrążenia] powtórzyć trzy razy (36 psł).
7. W siódmym rzędzie wykonujemy [6 psł z poprzedniego okrążenia, 1 psł w kolejny 1 psł z poprzedniego okrążenia] powtórzyć trzy razy (42 psł).
8. W ósmym okrążeniu wykonujemy jeden półsłupek w każdy półsłupek z poprzedniego okrążenia (42 psł). 

9. – 13. rząd powtórzyć jak ósmy.

Od rzędu 14 do 19 zrobimy dwa uszka czapki. Dla ułatwienia wyrysowałam dla Was schemat ułatwiający pracę. Oczywiście można też skorzystać z opisu dla okrążenia 14-19.
Uszka należy wykonać dwa po przeciwnych stronach czapki. Oba uszka zakańczamy zwisającymi nitkami.

10. W czternastym rzędzie zrobić 6 psł w kolejne 6 psł z poprzedniego okrążenia, jedno oczko łańcuszka.
11. W piętnastym rzędzie obracamy robótkę i zawracamy wykonując 6 psł w kolejne 6 psł z poprzedniego okrążenia, wykonujemy jedno oczko łańcuszka i obracamy robótkę.
12. W szesnastym okrążeniu omijamy pierwszy psł i robimy 5 psł, wykonujemy jedno oczko łańcuszka i obracamy robótkę.
13. W siedemnastym okrążeniu omijamy pierwszy psł i robimy 4 psł, wykonujemy jedno oczko łańcuszka i obracamy robótkę.
14. Omijamy pierwszy psł i wykonujemy 3 psł, a następnie jedno oczko łańcuszka i obracamy robótkę.
15. Omijamy pierwszy psł i robimy 2 psł i zakańczamy robótkę. Ja przełożyłam kilka razy nitkę igłą i uzyskałam coś na kształt frędzli. 

Teraz trzeba zrobić drugie uszko. Po przeciwnej stronie dokładamy nitkę i powtarzamy czynności od 14 do 19 okrążenia.
Na koniec na jajku narysujmy buźkę i ubierzmy czapeczkę :).

Jak Wam się podoba taka szydełkowa czapeczka na jajko? Naszym zdaniem jest przeurocza :)! Koniecznie pochwalcie się jak wyglądają Wasze szydełkowe ozdoby wielkanocne :).

Specjalnie dla Was utworzyliśmy grupę zrzeszającą pasjonatów rękodzieła. Do grupy należą zarówno osoby początkujące, jak i bardziej zaawansowane, również te, które tworzą dla Was kursy. To tutaj możesz pochwalić się swoimi projektami, zapytać o radę, wyjaśnić wątpliwości odnośnie kursów, zgłosić swoje propozycje kursów, a także nawiązać nowe znajomości, z ludźmi, którzy mają takie samo hobby jak Ty :). Zapraszamy! Do grupy możesz zapisać się tutaj.

Paulyntolyna – jest typową szydełkomaniaczką. W jej magicznym świecie królują włóczki i kordonki. Tworzy mięciutkie zabawki i kocha to co piękne. Można ją podglądać na blogu, facebooku lub instagramie.

Artykuł Jak zrobić czapeczki na jajka – szydełkowe ozdoby wielkanocne pochodzi z serwisu Pasart Blog.

Jesteśmy niezwykłe. Historia kobiet choć niełatwa dowodzi, że potrafimy się odnaleźć w każdej sytuacji. Potrafimy się jednoczyć, kochać bezwarunkowo, robić kilka rzeczy na raz i walczyć do upadłego o rzeczy, które kochamy. Kiedy w zeszłym roku dowiedziałam się, że 2018 ma być rokiem kobiet bardzo się ucieszyłam. Fajnie jest być dziewczyną. Bo choć czasem mamy totalnie pod górkę, to za każdym razem udowadniamy światu, że dajemy radę. Niezależnie czy jest to świat w rozumieniu globalnym, czy nasza wewnętrzna mikro planeta.

Czasem wracamy zmęczone po pracy, jeszcze tylko zrobić zakupy/odebrać dzieci/ugotować obiad/ogarnąć pranie/ zrobić milion potrzebnych rzeczy i można usiąść na kanapie i się zrelaksować. A jak relaksować to najlepiej z koralikami. Macie takie dni? Chyba każda z nas takie ma – mamy ochotę uciec na koniec świata, a w bagażu zabrać tylko artykuły do handmade. Całe szczęście to tylko momenty, które przychodzą i mijają, a że jesteśmy kobietami to potrafimy się podnieść z każdej sytuacji. I już za chwilę uśmiechnąć i działać dalej.

Piszę te słowa ponieważ nastał marzec. Ósmego będziemy obchodzić Dzień Kobiet. Nie wiem dlaczego nie świętujemy go codziennie. Bo każdego dnia przenosimy góry i pokonujemy problemy z prędkością błyskawicy. A my rękodzielniczki robimy to ze zdwojoną siłą. Dlaczego? Bo mamy coś co nas odpręża. Daje radość. A radość to więcej endorfin. Endorfiny spowalniają starzenie. A to sprawia że nie dość, że jesteśmy ogarnięte, mądre, ciągle się rozwijające i zdolne, to jeszcze piękne i zadowolone. Tak mamy powody do uśmiechu, kiedy wracamy z pracy i myślimy sobie, że zrobimy milion rzeczy, a potem usiądziemy do naszej pasji i będziemy pięknieć. 

Nie jest tajemnicą, że obracam się w gronie wspaniałych kobiet w różnym wieku. Jednak kiedy z Wami rozmawiam to czasem mam wrażenie, że siebie nie doceniacie. Nie mówię tylko o docinkach w stosunku do własnego wyglądu. Ale też tego co robimy. Że to „takie tylko”, „że każdy by takie umiał”, „że nic wielkiego” „właściwie to krzywe”. Dzisiaj mówię na to stanowcze nie! Ok – ostatecznie mogę Wam pozwolić na użalanie się na krzywe zęby, słabe paznokcie i za duży nos. Ale od Waszych cudownych zdolności wara!

Odkąd zajęłam się sprzedażą swoich prac ciągle spotykam się z różnymi komentarzami, że oczywiście to jest takie piękne, ale chyba mało rozwojowe. Albo, że to raczej tak żeby sobie podłubać, albo oddać na cele charytatywne i że to przecież nie jest zawód…Pamiętam jak raz powiedziałam znajomej ,że jestem dzisiaj taka zmęczona, bo pracowałam do późna i oczy mnie szczypią i ogólnie to mam ochotę walnąć się na kanapę i odpocząć. W odpowiedzi usłyszłam, że czym ja mogę być zmęczona jak sobie siedzę i dłubię wisiorki… Koleżanka, która mi to powiedziała miała szczęście, że szycie tych „wisiorków” połamało mi pazury, bo nie mogłam ich użyć. “Mało rozwojowe” niesamowicie mnie zdenerwowało, bo przecież ciągle się rozwijam. Ale dotarła do mnie mega ważna prawda. Może to tylko wisiorki, ale to w sumie są moje. Tak samo jak praca i wszelkie życiowe wybory. I pojawił się we mnie mały bunt, którym ninejszym artykułem mam zamiar Was zarazić :D

• Mamy prawo do dokonywania własnych wyborów i do postawienia się – zawsze.
• Mamy prawo być zmęczone. Niezależnie czy zajmujemy się domem, pracujemy przy komputerze, czy obsługujemy kasy w sklepie.
• Mamy prawo się zbuntować i stwierdzić „heloooł ja tu dzisiaj idę do kina, a Ty świecie poradź sobie beze mnie przez 3 godzinki”.
• Mamy prawo czasem ponarzekać na dzieci, mężów, mamy, szefa itd.
• Mamy prawo nie czuć się przez to winne

Nie mówię, że macie się zamienić w narzekające bomby – ale czasem możecie sobie pozwolić na wybuch dla oczyszczenia atmosfery. Mam nadzieję, że teraz to czytacie i stwierdzacie: „ej no raczej, odkrywcza to ty nie jesteś”.  A nie :„ej, dziewczyno widać że nie masz dzieci i że nie rozumiesz, że życie nie jest takie proste”. Może i bywa trudne, ale jeśli nie docenimy samych siebie i cudownych rzeczy jakie robimy na co dzień, to kto je doceni? 

Piszę to do Was, bo chcę żebyśmy w ten dzień kobiet zrobiły coś dla siebie. Może kupiły  kwiaty, poszły do teatru, albo zamówiły obiad z restauracji i cieszyły się każdym jego kęsem. A może tak jak ja zaszyjecie się z koralikami, obwarujecie termosami z herbatą, kocykiem i pokrojonymi w słupki warzywami z hummusem i będziecie szyć coś dla siebie? Nauczycie się nowej techniki? Lub akurat tego dnia przyjdzie do Was nowe zamówienie i dacie się ponieść fantazji?

Kiedy przygotowywałam ten artykuł pomyślałam sobie, że czasem zapominamy jakie jesteśmy silne i ile potrafimy. A o tym, że rok 2018 jest rokiem kobiet mówi się bardzo mało. Dlatego w ramach przypomnienia chciałam Wam podsunąć kilka niesamowitych dziewczyn, które przebiły mury, wybiły się i pokazały, że siła faktycznie jest kobietą. Opisze je pokrótce, ale może kogoś zainteresuje bliżej ich historia.

Ruth Handler. Słyszeliście o niej kiedyś? Być może samo nazwisko nie jest Wam znane. Ale na pewno znacie produkt, który wymyśliła, kiedy chciała stworzyć zabawkę dla swojej córki Barbary. Ruth bowiem stworzyła lalkę Barbie. Pewnie myślicie, że to nic takiego stworzyć lalkę skoro mąż Ruth był prezesem firmy Mattel. Niestety ani on, ani pracownicy nie podchwycili tematu. Storpedowali pomysł stwierdzając, że żadna matka nie kupi swojemu dziecku lalki z biustem. I na nic zdały się  tłumaczenia, że każda dziewczynka marzy tylko o tym żeby być dorosłą. Pomysł na Barbie dojrzewał bardzo długo aż nagle Ruth wpadła w Niemczech na lalkę podobną do tej, którą sama chciała stworzyć. Fakt, że tamta była stylizowana na… no cóż – panienkę lekkich obyczajów z pewnych pism i była przeznaczona raczej dla męskiej widowni niż dzieci wcale nie zniechęciła Pani Handler. Wręcz przeciwnie sprowadziła kilka do Ameryki i rozpoczęła prace nad swoim projektem. Niesamowite było to, że im bardziej mówiono, że się nie da i że powinni się wycofać – tym bardziej kobieta wierzyła w swój pomysł. Pierwsza lalka została zaprezentowana w 1959 roku  na targach zabawek. Nie została przyjęta zbyt ciepło. Ruth zaczęła się obawiać, że poniesienie ogromnych kosztów na tą inwestycję pogrąży firmę. Jednak sytuacja diametralnie się zmieniła, kiedy w telewizji pojawiły się reklamy pierwszych „dorosłych lalek”. Świat oszalał na punkcie Barbie, która została okrzyknięta lalką dla nastoletnich dziewczynek. Pani Handler była twardą kobietą i rekinką biznesu. Kiedy musiała ustąpić z fotela prezesa za „pominięcia” – czyli malwersacje finansowe, pojawiły się też problemy ze zdrowiem i powikłania po chorobie nowotworowej. Sama mówiła, że były momenty, kiedy  myślała o samobójstwie po amputacji piersi. Jak sama zawsze powtarzała – biznes to było jej życie. Nie umiała sobie bez niego poradzić. Jednak nawet w takiej sytuacji Ruth potrafiła znaleźć światełko w tunelu. Znalazła rzeźbiarza u którego zamówiła swoją protezę piersi i to był ten moment, kiedy dostrzegła kolejną lukę w rynku. Zaproponowała mu współpracę i niedługo po tym firma “Nearly my” odniosła ogromny sukces. Jeśli interesuje Was historia tej niesamowitej, choć kontrowersyjnej kobiety, a także lalki, którą wymyśliła polecam Wam drugi odciek serii „The toys that made us”. Dostępny na netflixie.

Wspomniałam tutaj o Ruth ponieważ dzięki własnej konsekwencji, wiary we własny pomysł i nie poddawanie się nawet w trudnych momentach pokazała na co stać kobietę, która wierzy w sukces nawet w momencie, kiedy wszyscy mówią jej, że jest on niemożliwy. A przy okazji jej kontrowersyjna lalka mimo przemian w ciągu tych wszystkich lat ciągle jest numerem jeden w tego typu zabawkach. a tu ciekawostka :) pierwsza reklama Barbie dzięki której świat oszalał na jej punkcie

Coco Chanel. Postać kontrowersyjna. O jej życiu można powiedziec tyle samo dobrego co złego. Nie nazwałabym jej swoim wzorem człowieczeństwa, ale jedno tej kobiecie trzeba przyznać. Pomimo ubogiego pochodzenia, tego, że zmarła jej mama, a potem została opuszczona przez ojca w wieku 12 lat. Mimo tego, że miała ciężki początek – udało jej się dzięki sile charakteru i talentowi zbudować ogromną markę, która przeszła do historii i dalej jest jedną z najbardziej rozpoznawalnych na świecie. Zapach channel no5 to nuta, która nie każdemu pasuje, ale każdemu kojarzy się z klasą, kobiecością i stylem. Coco nie tylko projektowała i szyła ubrania. Ona zrewolucjonizowała modę. Nauczyła kobiety chodzenia w spodniach i minimalistycznych, klasycznych kostiumach. Mówi się, że za każdą silną kobietą stoi mężczyzna. Owszem Coco miała wielu kochanków, jednak nigdy nie wyszła za mąż. Tak jak mówiłam nie podaję Wam jej za wzór człowieczeństwa. Osobiście mnie jej antysemityzm odrzuca. Jednak nie da się nie zgodzić z faktem, że była to kobieta silna, zdolna, wiedziała czego chce i konsekwentnie dążyła do swojej pozycji w biznesie. A to z pewnością są cechy, za które można ją pochwalić i wpisać w tą listę.

 

Post udostępniony przez CHANEL (@chanelofficial) Wrz 5, 2016 o 9:00 PDT

 Skoro jesteśmy w temacie mody chciałabym wspomnieć o Ninie Ricci czyli projektantce, którą szczerze uwielbiam. Zdolna, silna i lojalna kobieta, która stworzyła swoją markę po 50tce. Przez 25 lat aż do śmierci właściciela pracowała dla marki Raffin. Potem razem z synem otworzyła swój dom mody (nie miała miejsca więc otworzyła go we własnym mieszkaniu). To co ją wyróżniało to fakt, że nie tworzyła ekstrawaganckich strojów dla ówczesnych celebrytów. Tworzyła dla zwykłych kobiet. Jej kreacje szybko zyskały popularność, ponieważ za niższą ceną szła bardzo dobra jakość towarów. Nina dbała o każdy detal, kompozycję, szew i ostrożnie dobierała materiały. Dzięki temu szybko stała się numerem jeden – nie tylko w miastach, ale także na prowincji gdzie kobiety doceniły proste, eleganckie i wygodne stroje jej autorstwa. Syn zajmował się reklamą, dystrybucją i sprzedażą a ona mogła projektować.  Choć wojna namieszała nieco w ich pracowni, to nie poddali się naciskom i nie wyprowadzili się z Francji. Tworzyli stroje uniwersalne, wielozadaniowe. Po wojnie Ricci zaangażowała się w pomoc ofiarom wojennym. Zorganizowana przez nich wystawa cieszyła się ogromnym powodzeniem i choć zarobione pieniądze zostały przeznaczone na cele charytatywne – reklama jaką dzięki temu zyskali zaowocowała rozkwitem firmy. Nina wiedziała, że się starzeje dlatego powoli przekazywała swoją pracownię młodszemu pokoleniu i choć każdy z projektantów wkładał w kolekcje swoje nowe „ja”, to na wybiegach dalej królował czar i „to coś” przez co kobiety kochały dom mody Niny. Choć projektantka i jej syn nie żyją od dawna to marka ciągle stawia na wartości, które wyznawali. Z kreacji bije kobiecość i siła. A ich perfumy dalej cieszą się ogromnym powodzeniem. Ricci podbiła moje serce swoją uczciwością i miłością do samej mody. Konsekwentnie realizowała swoje plany i razem z synem potrafiła stworzyć ogromną firmę, która dzięki sile jej charakteru i pomysłowości przetrwała wojnę i istnieje do dzisiaj.

 

Post udostępniony przez NINA RICCI (@ninaricci) Sty 19, 2018 o 7:24 PST

 Kobiet sukcesu – silnych, wpływowych i zdolnych jest ogrom. Mogłabym je wymieniać i wymieniać. Nie wiem dlaczego wspomina i myśli się o nich rzadziej. Nie mówię tutaj tylko o ikonach, które zmieniały bieg dziejów takich jak Joanna d’Arc, Elżbieta I, Millicent Garret Fawcet, Walentina0 Tierieszkowa, Maria Skłodowska Curie, ale także siłaczkach, które codziennie zmieniają świat na lepsze. A wśród nich jesteśmy też my. Dlatego dzisiaj po przeczytaniu o tych silnych, ciekawych, choć czasem kontrowersyjnych babkach – możecie uderzyć się w pierś i stwierdzić – „fajnie jest być kobietą”. A 8 marca świętujcie ile się da I nie zapominajcie także potem, że może i mówi się o nas „słaba płeć”, ale historia pokazuje totalnie coś innego. Warto mieć to na uwadze w codziennym życiu. Kiedy macie pomysł, uwierzycie w coś, albo po prostu chcecie zmienić pracę, ale się boicie. Rozważcie wszystkie za i przeciw. Przypomnijcie sobie te wszystkie dziewczyny, które przed Wami miały te same dylematy i ruszcie do boju. W końcu mamy 2018 rok – wszystko się może zdarzyć.

Pozdrawiam Was serdecznie

Justyna z GithagoArt

Specjalnie dla Was utworzyliśmy grupę zrzeszającą pasjonatów rękodzieła. Do grupy należą zarówno osoby początkujące, jak i bardziej zaawansowane, również te, które tworzą dla Was kursy. To tutaj możesz pochwalić się swoimi projektami, zapytać o radę, wyjaśnić wątpliwości odnośnie kursów, zgłosić swoje propozycje kursów, a także nawiązać nowe znajomości, z ludźmi, którzy mają takie samo hobby jak Ty :). Zapraszamy! Do grupy możesz zapisać się tutaj.

Justyna Kąkol znana także jako GithagoArt. Miłośniczka kolorowych sznurków i dobrych kamieni. Wraz ze swoim czarnym jak noc kotem tworzy tutoriale poświęcone hand made i DIY. Ciągle wpada na nowe pomysły, które najbliższe otoczenie musi znosić i przyjmować z entuzjazmem. Trochę wiedźma, trochę dziecko kwiatów. Kocham to co robię i chcę zhandmadować świat :)

Artykuł Rok 2018 Rokiem Praw Kobiet pochodzi z serwisu Pasart Blog.

Razem z Agatą Szybalską zapraszamy Was na kurs tworzenia biżuterii techniką chainmaille. Tym razem, Agata pokaże jak zrobić kolczyki chainmaille splotem Mobius. Połączenie metalowych kółeczek z długimi chwostami wypada bardzo efektownie. Mobius jest nietrudny do opanowania, a daje cały ogrom możliwości tworzenia :). Do dzieła!

Gdyby ktoś jeszcze jakiś czas temu spytał mnie czy chwosty pasują do techniki chainmaille, to popukałabym się w głowę. A tymczasem pokusiłam się o taki eksperyment i okazało się, że wszystkim się spodobał (mnie również). W końcu wszyscy kochamy chwosty . Co ważniejsze wcale nie musi to być jakiś super skomplikowany wzór, wystarczy coś bardzo prostego. I dzisiaj właśnie zamierzam Wam pokazać, jak samodzielnie zrobić takie niezwykle proste kolczyki chainmaille z chwostem.

Oto co nam będzie potrzebne:

Kółka montażowe – wielkości: 10mm, drut: 1,2mm – 10 sztuk, 7mm, drut: 1mm – 12 sztuk, 6mm, drut: 1mm – 4 sztuki
Bigle – wielkości 19mm (bigle można zastąpić sztyftami)
Chwosty – potrzebować będziemy 2 sztuki. Ich długość i grubość zależą od własnych preferencji. W kursie użyto chwosta o długości 70mm i grubości główki 10mm
Narzędzia jubilerskie – dwie pary szczypiec o płaskiej i gładkiej powierzchni roboczej
Mata do koralików – dzięki niej, kółeczka nam nie uciekną :) 

Wszystkie produkty potrzebne do wykonania kolczyków znajdziesz tutaj. Pamiętaj, że nasze kursy służą głównie nauce techniki i inspiracji, nie musisz więc wykorzystywać identycznych materiałów jak w kursie. :).

Gotowi :)? No to zaczynamy:

1. Naszą pracę rozpoczniemy od wykonania elementu chainmaille splotem Mobius. Nazwa splotu kojarzy się ze wstęgą Mobiusa i faktycznie kształtem ją trochę przypomina. Splot ten jest często wykorzystywany przy tworzeniu biżuterii jako łącznik lub przekładka. Możemy go wykonać praktycznie z dowolnej ilości ogniwek, a ograniczenia wynikające z ich wielkości nie są uciążliwe, tak jak w większości innych splotów.
Nasz Mobiusek będzie składał się z 5 ogniw o średnicy 10 mm. Dobrze będzie wstępnie je sobie przygotować: jedno zamknięte, pozostałe 4 otwarte. 

2. Na jedno z otwartych kółeczek zakładamy to zamknięte i zamykamy go. 

3. Układamy te dwa ogniwka jedno na drugim i mamy już Mobiuska z dwóch ogniw. To jest moment, kiedy musimy zdecydować, czy nasz Mobius powinien być prawo – czy lewoskrętny. Uwaga! Obrócenie elementu górą do dołu nie zmieni jego orientacji! 

4. Warto zwracać uwagę na kierunek skrętu, bo znacznie ładniej wygląda, kiedy np. kolczyki są swoimi lustrzanymi odbiciami, a w bransoletce wszystkie elementy układają się w tę samą stronę.
Następnie kolejne otwarte ogniwo przekładamy przez otrzymanego mini -Mobiuska.

5. Zamykamy go i układamy na poprzednich, pamiętając o kierunku skrętu. 

6. Jeśli plecionka nie będzie chciała się gładko ułożyć, to znaczy, że ostatnie ogniwko zostało ułożone w złą stronę. Na zdjęciu zaznaczyłam je na czerwono. 

7. Musimy poprawić to w tym momencie, bo później nie będzie to już możliwe. W tym celu łapiemy to źle ułożone ogniwko…

8. …i przekręcamy je.

9. Możemy zrobić to szczypcami lub palcami, ale zdecydowanie łatwiej będzie nam, jeśli najpierw ułożymy całość na płaskim podłożu.
Skoro już mamy dobrze ułożone ogniwka, to przekładamy przez nie kolejne.

10. Zamykamy je i układamy w dobrą stronę.

11. I jeszcze jedno.

12. Po prawidłowym ułożeniu ogniwek powinniśmy otrzymać taką oto rozetkę (kwiatuszka). 

13. W ten sam sposób wykonujemy drugiego Mobiuska, pamiętając o układaniu dołączanych ogniw w odpowiednim kierunku, najlepiej w drugą stronę jak w pierwszym.

14. Mobiuski mamy już gotowe, jednak jeśli zostawimy je w takiej postaci, to będą się nam chętnie wichrować, dlatego kolejny krok należy zrobić od razu. Otwieramy dość szeroko ogniwko 7 mm i przekładamy je przez wszystkie ogniwka naszego Mobiusa.

15. Po zamknięciu ogniwko to ustabilizuje Mobiusa, tak, że już nie będzie miał możliwości się wichrować.

16. W ten sam sposób zakładamy jeszcze 5 ogniw 7 mm.

17. Do trzech spośród sześciu ostatnio założonych ogniwek dołączymy bigla (lub sztyft).

18. W tym celu otwieramy ogniwko 6 mm, przekładamy go przez 3 górne ogniwka trzymające Mobiuska i loopik przy biglu. 

19. Zamykamy ogniwko i mamy już zamocowany bigiel. 

20. Teraz zajmiemy się chwostem. Jeśli popatrzymy od góry na jego główkę, to zobaczymy pęczek nitek, którymi był on związany podczas produkcji. Wykorzystamy je do zawieszenia chwosta. Na zdjęciu przeprowadziłam pod nimi czubek druta dziewiarskiego. 

21. Pod tymi niteczkami przekładamy ogniwko. Musimy to zrobić bardzo ostrożnie, żeby nie zaciągnąć żadnej niteczki. Wcześniej dobrze jest poszerzyć sobie „drogę” dla tego ogniwka za pomocą czegoś cienkiego o tępym końcu, jak na przykład wspomniany wcześniej drut. 

22. Zanim zamkniemy ogniwko musimy go jeszcze przełożyć przez dolne trzy ogniwka spajające Mobiusa. 

23. I tak oto, niepostrzeżenie mamy gotowy pierwszy kolczyk. 

24. Drugiego robimy analogicznie.

Jak wspomniałam na początku, ograniczenia w przypadku tego splotu prawie nie istnieją. Tak więc jeśli nie macie akurat takich ogniwek, jakich ja użyłam, możecie spokojnie wykorzystać inne. Również ilość ogniwek w Mobiusie może być dowolna (od 2 do nieskończoności), choć najczęściej spotykamy takie z 3-5 ogniw. Jeśli chodzi o parametry ogniwek to jest tylko jedno ograniczenie: współczynnik AR nie może być mniejszy od ilości ogniw w rozecie. Dla przypomnienia grafika obrazująca skróty używane przy określaniu parametrów ogniwek: 

Na koniec jeszcze chciałam przypomnieć, w jaki sposób należy otwierać i zamykać ogniwka.

Jak Wam się podobają takie kolczyki :)? Pamiętajcie, że Mobius posłużyć Wam może do wykonania nie tylko kolczyków, ale i np. bransoletek czy wisiorków. Ogranicza Was tylko wyobraźnia :). Jeśli nasz kurs zainspirował Was do tworzenia, koniecznie pochwalcie się efektami swojej pracy, oznaczając nas na zdjęciu lub dodając #kurspasart.

Specjalnie dla Was utworzyliśmy grupę zrzeszającą pasjonatów rękodzieła. Do grupy należą zarówno osoby początkujące, jak i bardziej zaawansowane, również te, które tworzą dla Was kursy. To tutaj możesz pochwalić się swoimi projektami, zapytać o radę, wyjaśnić wątpliwości odnośnie kursów, zgłosić swoje propozycje kursów, a także nawiązać nowe znajomości, z ludźmi, którzy mają takie samo hobby jak Ty :). Zapraszamy! Do grupy możesz zapisać się tutaj.

Artykuł Jak zrobić kolczyki chainmaille? Splot Mobius pochodzi z serwisu Pasart Blog.

Tęsknicie za wiosną :)? Jeśli tak, to na pewno spodoba Wam się nasz kurs szydełkowania w optymistycznym i wiosennym klimacie. Wspólnie z Bożeną Wdaniec wykonamy zajączki na szydełku, które cieszą oczy nie tylko w okresie Wielkanocy, ale i przez cały rok. Taki sympatyczny szydełkowy zajączek w mig podbija serca małych i dużych ;). Szydełka w dłoń i do dzieła!

Chyba już wszyscy z utęsknieniem czekamy na cieplejsze dni. Wiosna, to dla mnie jedna z najpiękniejszych pór roku, gdy wszystko wokół budzi się do życia i cieszy kolorami. Żeby przyspieszyć ten czas, przygotowałam dla Was kurs na szydełkowe zajączki w tęczowych ubrankach. Takie sympatyczne zajączki to też ciekawa opcja na szydełkowe ozdoby wielkanocne czy ręcznie robiony prezent na zajączka, w końcu Wielkanoc już tuż tuż :).

Materiały:

Włóczki – YarnArt Jeans (kolor 03 x2 motki i kolor 46 x2 motki) i YarnArt Everest Daylight (kolor 6037 i 6032)
Szydełko – 2 i 2,5
Kordonek – (mulina) biały, czarny i czerwony, do wyszycia ust i przyszycia oczu
Igła – długa igła z dużym oczkiem do zszywania
Oczka i wypełnienie – jako oczka posłużyć nam mogą czarne koraliki lub safety eyes, które należy zamontować w trakcie dziergania, przed zaszyciem – tu jednak będzie nam trudniej nadać kształt buzi. Na wypełnienie przyda nam się silikonowa kulka, np. z wypełnienia poduszki :)

Włóczki potrzebne do wykonania zajączka znajdziesz tutaj. Jeśli w danej chwili brakuje jakiegoś koloru, to nie problem :). Podane wyżej włóczki zastąpić możesz innym kolorem lub inną włóczką o podobnej grubości. Sprawdzi się tu np. Begonia, ale wtedy króliczek wyjdzie nieco mniejszy, będzie też trzeba użyć mniejszego szydełka.

Skróty
Półsłupek – ps
Spuszczanie = 2 półsłupki przerobić razem – S
Dodawanie = 2 półsłupki w jednym półsłupku – D
Rz. – rząd
Na końcu każdego rzędu w nawiasach, podana ilość półsłupków w rzędzie.

Głowa. Wykonana włóczką w kolorze ciała zajączka, szydełkiem nr 2.

Rz. 1. 6 ps w magicznym kółku (6).

Rz. 2. D w każdym ps poprzedniego rzędu (12).
Rz. 3. ( ps, D ) x 6  (18).
Zaciągnąć pętelkę i zaszyć od wewnętrznej strony.

Rz. 4. ( 2ps, D ) x 6  (24)
Rz. 5. (3ps, D ) x6  (30)
Rz. 6. ( 4ps, D ) x 6 (36)
Rz. 7. ( 5ps,D ) x 6 (42)
Rz. 8. ( 6ps, D ) x 6 (48)
Rz. 9 – 10 prosto (48)
Rz. 11. ( 11ps, D ) x4 (52)
Rz. 12. prosto (52)
Rz. 13. ( 12ps, D ) x 4 (56)
Rz. 14. 12ps, D, 4ps, D, 4ps, D, 16ps, D ,4ps, D, 4ps, D, 12ps (62)
Rz. 15. prosto (62)
Rz. 16. 15ps, D, 4ps, D, 4ps, D, 16ps, D, 4ps, D, 4ps, D, 15ps (68)
Rz. 17 – 19. prosto (68)
Rz. 20. 15ps, S, 4ps, S, 4ps, S, 16ps, S, 4ps, S, 4ps, S, 15ps (62)
Rz. 21 – 22. prosto (62)
Rz. 22. 12ps, S, 4ps, S, 4ps, S, 16ps, S, 4ps, S, 4ps, S, 12ps (56)
Rz. 23. prosto (56)
Rz. 24. ( 26ps, S ) x 2 (54)
Rz. 25. ( 7ps, S ) x 6 (48)
Rz. 26. ( 6ps, S ) x 6 (42)
Rz. 27. ( 5ps, S ) x 6 (36)
Rz. 28. ( 4ps, S ) x 6 (30)
Rz. 29. prosto (30)
Rz. 30. ( 3ps, S ) x 6 (24)
Rz. 31. ( 2ps, S ) x 6 (18)
Rz. 32. prosto (18)

Koniec głowy. Bez zakańczania kontynuujemy pracę, wykonując od razu tułów. Nie trzeba zszywać, co oznacza mniej pracy i ładniejszy wygląd :).

Rz. 33. ( 2ps, D ) x 6 (24)
Rz. 34. ( 3ps, D ) x 6 (30)
Rz. 35 – 36 prosto (30)
Rz. 37. (5ps, D ) x 6 (36)
Rz. 38 – 39 prosto (36)
Rz. 40. ( 6ps, D ) x 6 (42)
Rz. 41 – 43. prosto (42)
Rz. 44. ( 7ps, D ) x 6 (48)
Rz. 45 – 47. prosto (48)
Wypełnić głowę.
Rz. 48. ( 8ps, D ) x 6 (54)
Rz. 49. prosto (54)
Rz. 50. ( 9ps, D ) x 6 (60)
Rz. 51. prosto (60)
Rz. 52. ( 10 ps, D ) x 6 (66)
Rz. 53 – 56. prosto (66)
Rz. 57. (9ps. S ) x 6 (60)
Rz. 58. prosto (60)
Rz. 59. ( 8ps, S ) x 6 (54)
Rz. 60. prosto (54)
Rz. 61. ( 7ps, S ) x 6 (48)
Rz. 62. prosto (48)
Rz. 63. ( 6ps, S ) x 6 (42)
Rz. 64. ( 5ps, S ) x 6 (36)
Wypełnić tułów.
Rz. 65. ( 4ps, S ) x 6 (30)
Rz. 66. ( 3ps, S ) x 6 (24)
Rz. 67. ( 2ps, S ) x 6 (18)
Uzupełnić wypełnienie.
Rz. 68. ( ps, S ) x 6 (12)
Rz. 69. S x 6 (6)

Wszystkie oczka razem zaciągnąć, odciąć nitkę i zaszyć. 

Noga.

Rz. 1. 6 ps w magicznym kółku (6)
Rz. 2. D w każdym ps poprzedniego rzędu (12)
Rz. 3. ( ps, D ) x 6  (18)
Rz. 4. ( 2ps, D ) x 6  (24)
Rz. 5. (3ps, D ) x6  (30)
Rz. 6. ( 4ps, D ) x 6 (36)
Rz. 7. 14ps, D, 1ps, D, 2ps, D, 1ps, D, 14 ps (40)
Rz. 8 – 11. prosto (40)
Rz. 12. 2ps, S, 10ps, Sx6, 10ps, S, 2ps (32)
Rz. 13. 10 ps, Sx6, 10ps (26)
Rz. 14. 2ps, S, 6ps, Sx3, 6ps, S, 2ps (21)

Rz. 15 – 40 prosto (21)
Ok. 20 rzędu wypełnić stopę, będzie łatwiej niż na końcu nóżki :).
Rz. 41. ( 5ps, S ) x 3 (18)
Wypełnić całą nogę.
Rz. 42. prosto (18)
Złożyć odpowiednio, połączyć obie strony razem, zostawić dłuższy kawałek włóczki do przyszycia.

Ucho.

Rz. 1. 6 ps w magicznym kółku (6)
Rz. 2. ( ps, D ) x 3 (9)
Rz. 3. ( 2ps, D ) x 3 (12)
Rz. 4. ( 3ps, D ) x 3 (15)
Rz. 5. ( ( 4ps, D ) x 3 (18)
Rz. 6 – 7. prosto (18)
Rz. 8. ( 5ps, D ) x 3 (21)
Rz. 9. prosto (21)
Rz. 10. ( 6ps, D ) x 3 (24)
Rz. 11-12. prosto (24)
Rz. 13. (7ps, D ) x3 (27)
Rz. 14 – 16. prosto (27)
Rz. 17. ( 7ps, S ) x 3 (24)
Rz. 18 – 20. prosto (24)
Rz. 21. ( 6ps, S ) x 3 (21)
Rz. 22 – 31. prosto (21)
Rz. 32. 9ps, S, 8ps, S (19)
Rz. 33 – 34. prosto (19)
Rz. 35. 8ps, S, 7ps, S (17)
Rz. 36 – 37. prosto (17)
Rz. 38. 7ps, S, 6ps, S (15)
Rz. 39 – 40. prosto (15)
Złożyć, połączyć obie strony  razem, zostawić dłuższy kawałek włóczki do przyszycia. 

Górna łapka.

Rz. 1. 6 ps w magicznym kółku (6)
Rz. 2. D w każdym ps poprzedniego rzędu (12)
Rz. 3. ( ps, D ) x 6  (18)
Rz. 4. ( 2ps, D ) x 6  (24)
Rz. 5 – 8. prosto (24)
Rz. 6.  ( 6ps, S ) x 3 (21)
Rz. 7. prosto (21)
Rz. 8. ( 5ps, S ) x 3 (18)
Rz. 9 – 18. prosto (18)
Rz. 19. ( 8ps, S ) x 2 (16)
Rz. 20 – 25 prosto (16)
Rz. 26. ( 6ps, S ) x 2 (14)
Rz. 27 – 28. prosto (14)
Wypełnić, złożyć na połowę, obie części przerobić razem, zostawić dłuższy kawałek włóczki do przyszycia.

Ogonek.
Rz. 1. 6 ps w magicznym kółku (6)
Rz. 2. Dodać w każdy ps (12)
Rz. 3. (ps, D ) x 6 (18)
Rz. 4. ( 2ps, D ) x 6 (24)
Rz. 5. prosto (24)
Rz. 6. Sx12

Nos.
Czarną włóczką zrobić 6 oczek łańcuszka. Po jednej stronie łańcuszka  zrobić po 1 półsłupku w każdym oczku na 3 kolejnych,  na oczku brzegowym 4ps, po drugiej stronie po 1 ps, na 3 kolejnych oczkach łańcuszka, na oczku brzegowym 4ps, zamknąć okrąg. Drugi rząd – nad każdym półsłupkiem po 1ps, na jednym z oczek brzegowych dodać po 1 oczku, zamknąć oczkiem ścisłym.

Spódniczka.
Kolorowa włóczka, szydełko nr 2,5

Rz. 1. Zrobić 45 oczek łańcuszka, zamknąć w okrąg.
Rz. 2. Na każdym oczku łańcuszka zrobić półsłupek
Rz. 3. Dodać co 5 ps
Rz. 4. Dodać co 4 ps
Rz. 5 – 8 prosto
Rz. 9. Dodać co 7ps
Rz. 10 – 13. prosto
Rz. 14. Dodać co 7 ps
Rz. 15 – 17 prosto.

Uwaga.
W przypadku spódniczki,  nie podaję liczby półsłupków w rzędzie, ilości dodawanych półsłupków nie zawsze są podzielne, raz wychodzi równo, raz nie, a w całości nie ma to większego znaczenia, gdy będzie +/ – kilka oczek :)

Przód ( karczek ).
Na górnej krawędzi spódniczki robić 12 półsłupków, a następnie wykonać tak 8 rzędów. W przedostatnim rzędzie na brzegach spuściłam po 1 oczku, jednak nie jest to konieczne :)

Szelki.
Zrobić 22 oczka łańcuszka. Obrobić półsłupkami, łapiąc najpierw za jedną nitkę łańcuszka, a następnie z drugiej strony łapiąc za drugą nitkę.

Spodenki.
Kolorowa włóczka, szydełko nr 2,5.

Rz. 1. 23 oczka łańcuszka zamknąć w okrąg
Rz. 2. Na każdym oczku zrobić półsłupek (23)
Rz. 3 – 8. prosto (23)
Rz. 9. 5ps, D, 5ps, D, 5ps, D, 4ps, D, 4ps (27)
Rz. 10. prosto (27)
Rz. 11. ( 8ps, D ) x 3 (30)

W taki sam sposób wykonać drugą nogawkę. Połączyć.

Rz. 12 – 14 prosto (60)
Złożyć spodenki na połowę, boki zaznaczyć znacznikami

Rz. 15. W miejscu znaczników spuścić po 2 ps, w kroku spodenek po każdej stronie dodać po 1ps (58)
Rz. 16. W miejscu znaczników spuścić po 1ps, w kroku po obu stronach spodenek dodać po 1ps. (58)
Rz. 17. W miejscu znaczników spuścić po 1ps (56)
Rz. 18 – 28 prosto (56)
Rz. 29. Spuścić co 6ps.

Wyznaczyć środek przodu spodenek, wykonać karczek i szelki jak w spódniczce.

Wykończenie.

Na głowie zaznaczyć punkty oczu i ust. Na długą igłę nawlec mocny czarny kordonek (mulinę).

Wbić w punkcie 1, pozostawiając jeden koniec na wierzchu, przeciągnąć igłę  wewnątrz głowy do punktu 2, po wierzchu do punktu 3, wewnątrz głowy do punktu 4. Zaczepić o jeden półsłupek i powrócić tą samą drogą z punktu nr 4 poprzez punkty  3, 2, do punktu 1. Następnie zacisnąć aż do uzyskania kształtu buzi i zawiązać nitkę.

Krótszy koniec wciągnąć do wnętrza głowy, dłuższym przyszyć w powstałych oczodołach koraliki, tą samą nitką brwi i kreskę od nosa. Zakończyć w miejscu nosa. 

Powstałe supełki zakryje nos. Staram się szyć wszystko jedną nitką, tak jest łatwiej i mniej nitek do schowania. Dlatego musi mieć ona odpowiednią długość. W miejscu buzi wyszyć ząbki i usta.

Również zakończyć w miejscu nosa, który doszywamy na końcu. Nie należy go naciągać. Przeciwnie, doszyć dość luźno, przed końcem zaszywania wypełnić najlepiej czymś czarnym, np.  włóczką (nie przebija biel wypełniacza).

Doszyć uszy i pozostałe elementy. W przypadku zajączka łatwiej najpierw wsunąć nogi do nogawek spodenek, doszyć je do tułowia, a dopiero podciągnąć spodenki. Ogonek zajączka doszyć na spodenkach.

Mam nadzieję,  że wykonanie zajączków sprawi Wam wielką przyjemność i nie będzie to takie trudne, na jakie na pierwszy rzut oka wygląda. Wełna to bardzo wdzięczny materiał i niewielkie niedociągnięcia giną wśród jej splotów :).
Życzę miłej i twórczej zabawy. Pozdrawiam, Bożena :)!

Specjalnie dla Was utworzyliśmy grupę zrzeszającą pasjonatów rękodzieła. Do grupy należą zarówno osoby początkujące, jak i bardziej zaawansowane, również te, które tworzą dla Was kursy. To tutaj możesz pochwalić się swoimi projektami, zapytać o radę, wyjaśnić wątpliwości odnośnie kursów, zgłosić swoje propozycje kursów, a także nawiązać nowe znajomości, z ludźmi, którzy mają takie samo hobby jak Ty :). Zapraszamy! Do grupy możesz zapisać się tutaj.

Bożena Wdaniec – bez rękodzieła nie potrafię żyć. Wciąż coś tworzę w różnych technikach, jednak  na pierwszym miejscu jest u mnie szydełko. Chciałabym, by moja pasja,  stała się sposobem na życie. Póki co, można mnie podglądać na blogu.

Artykuł Zajączki na szydełku krok po kroku – kurs szydełkowania pochodzi z serwisu Pasart Blog.

Pasja to coś, co wychodzi z potrzeby serca, często niespodziewanie i bez większego planowania. Wiesz, że gdzieś tam w świecie jest ktoś, kto podziela Twoją pasję i pewnie noc, to byłoby mało do przegadania :) Jak znaleźć takie kreatywne dusze? Organizując spotkanie!

Tak, tak, nie ma się czego wstydzić ani obawiać. Dziewczyna, czasami facet po drugiej stronie ekranu wstydzi się tak samo jak Ty, a jednak jakbyście na siebie wpadli, to znalazłyby się tematy do rozmowy, prawda? Czy nie byłoby fajnie usiąść sobie przy filiżance kawy czy herbaty, wyciągnąć przydasie, gadać, śmiać się i… robić swoje? Poczytaj zresztą relację Justyny, która jest już prawdziwą weteranką spotkań i ich wielką wielbicielką :).

Czym jest spotkanie pasartowe?

• to przemiłe spotkanie, zapowiedziane co najmniej 3 tygodnie wcześniej, w którym bierze udział minimum 5 osób
• w spotkaniu biorą udział osoby, które z pasją zajmują się koralikowaniem albo dzierganiem
• to bezpłatna inicjatywa polegająca na wspólnym handmadowaniu, a czasami nawet na wspólnej nauce. Ty umiesz coś, czym się możesz podzielić, w zamian na naukę czegoś innego :) 
• spotkanie to nie są płatne warsztaty ani sprzedaż czegokolwiek, tylko bezinteresowna wymiana doświadczeń i plotek – po prostu relaks :)

Jak zostać Ambasadorką?

• zaplanuj spotkanie – miejsce i datę. Utwórz wydarzenie na facebooku pt: Pasartowe spotkanie – nazwa miasta, w którym organizujesz spotkanie
• Zacznij zbierać chętnych i odezwij się do nas mailowo, żeby dać nam znać, że zabierasz się za organizację. Pomożemy Ci rozpromować wydarzenie, żeby na spotkaniu było tyle osób, że nie będzie czasu pogadać z każdym. I trzeba będzie zorganizować następne spotkanie! :)

Co otrzymuje Ambasadorka?

• przydasie-niespodziankę oraz 25% rabat do pasartu ważny przez 3 miesiące po każdym zorganizowanym spotkaniu
• dla uczestników spotkania – kupony na zakupy oraz kolekcjonerskie pasartowe naklejki.

To jak, działamy? :)

Artykuł Spotkania handmadowe – zostań Ambasadorką pasartu! pochodzi z serwisu Pasart Blog.

Na pasartowych półkach rozgościła się już nowa dostawa włóczek od nowego producenta – MTP, czyli Madame Tricote Paris. To siedemnaście nowych rodzajów włóczek do poznania i pokochania ;). Żeby Wam to ułatwić, nagrałam krótki film, w którym pokażę Wam każdy z nich i opowiem o nim kilka słów, żeby łatwiej Wam było dobrać coś dla siebie. Opowiem, jaką włóczkę wybrać do jakiego projektu i pomacam każdy motek ;). Także zapraszam na subiektywny mini przewodnik po włóczkach MTP. 

Wiem, że niektórzy z Was wolą mieć wszystko czarno na białym, więc przygotowałam też krótkie pisemno-zdjęciowe podsumowanie ;)

1. ANEMOS

300m/200g, 30% wełna, 70% akryl 

Cieniowana włóczka wełniana, charakterystycznie skręcona z dwóch nitek, w duuużych motkach. Niedrapiąca ;).

2. ATLAS

130m/100g, 100% akryl 

Mięciutki akrylowy grubasek, świetny na wszelkie projekty do domu – kocyki, poduszki, koszyki. 

3. CAMILLA

125m/50g, 100% bawełna

Cieniutka włóczka bawełniana, świetna na przykład na serwetki i maskotki, podobna do włóczki Yarnart Begonia – nieco od niej sztywniejsza i mniej błyszcząca.

4. CAMILLA BATIK

260m/100g, 100% bawełna

Różnokolorowa wersja Camilli w pastelowych melanżach, świetna na maskotki – szczególnie te dla najmłodszych. 

5. CASHMERE GOLD

320m/100g, 55% wełna, 5% kaszmir, 40% akryl

Cieplutka wełna z dodatkiem kaszmiru. Kaszmir ma niesamowite właściwości grzejące i izolacyjne, a przy tym jest dużo lżejszy niż klasyczna wełna owcza. 

6. DORA

250m/100g, 100% akryl

Głaski, ładnie skręcony i połyskujący akryl, dostępny w naprawdę ogromnej gamie kolorystycznej. 

7. ELYSEE LAINE

150m/50g, 100% akryl 

Trochę słabiej skręcony, bardziej szorstki akryl niż w przypadku Dory i odrobinkę cieńszy, ale za to bardzo korzystny cenowo ;)

8. FAVORI

210m/100g, 100% akryl

Mięciutki, dosyć gruby akryl na druty 4,5mm, bardzo przyjemny w dotyku.

9. FAVORI BATIK

210m/100g, 100% akryl 

Cieniowany odpowiednik włóczki Favori, świetny dla osób, które nie tolerują wełny w żadnej ilości ani formie ;)

10. KRISTAL

450m/100g, 100% akryl 

Cieniutkie włókno akrylowe, idealne na przykład na ażurowe chusty.

11. LUX BABY

340m/100g, 50% premium akryl, 50% poliamid

Wyjątkowo miękka włóczka z akrylu premium i poliamidu, idealna na wyroby dla dzieci – również ze względu na uroczo pastelową kolorystykę ;).

12. MAGIC BABY BATIK

360m/100g, 100% akryl 

Charakterystycznie cieniowana włóczka akrylowa – ma króciutkie wstawki w ciemniejszych odcieniach.

13. MERINO GOLD 200

200m/100g, 60% wełna merino, 40% akryl

Bardzo fajna, ładnie skręcona, sprężysta włóczka, dosyć miła w dotyku mimo 60% wełny w składzie. 

14. MERINO GOLD BATIK

400m/100g, 30% wełna, 70% akryl

Nieco cieńsza, cieniowana włóczka, bardzo lekka i przede wszystkim niegryząca. 

15. SWEET BABY BATIK

360m/100g, 100% akryl 

Kolejna “dziecięca” cieniowana propozycja – tym razem cieniowanie oprócz klasycznego efektu ombre ma też delikatne, jaśniejsze paski. 

16. TENA

170m/100g, 50% bawełna egipska, 50% poliester

Egipska bawełna, uznawana za bawełnę lepszą gatunkowo, spleciona została z lekko połyskującym włóknem poliestrowym, tworząc całkiem przyjemną, chłodną kompozycję, idealną na letnie szale, chusty i sweterki.

17. YUMOSH

140m/100g, 100% poliester

Nietypowa włóczka fantazyjna – główne włókno zaplecione jest w warkoczyk, z którego wystają ok. 2 centymetrowe niteczki, tworząc wrażenie luźnego futerka. 

Uff, to już wszystkie! Która najbardziej Wam się podoba? Piszcie! ;)

Specjalnie dla Was utworzyliśmy grupę zrzeszającą pasjonatów rękodzieła. Do grupy należą zarówno osoby początkujące, jak i bardziej zaawansowane, również te, które tworzą dla Was kursy. To tutaj możesz pochwalić się swoimi projektami, zapytać o radę, wyjaśnić wątpliwości odnośnie kursów, zgłosić swoje propozycje kursów, a także nawiązać nowe znajomości, z ludźmi, którzy mają takie samo hobby jak Ty :). Zapraszamy! Do grupy możesz zapisać się tutaj.

Mada Miotk. Absolwentka nowych mediów, zakochana w książkach, żaglach i ręcznie robionej biżuterii. Wielbicielka etnicznych wzorów, kontrastowych kolorów i drobnych koralików pod każdą postacią. Na co dzień odnaleźć ją można na facebooku lub instagramie.

Artykuł Jaką włóczkę wybrać? Mini przewodnik – rodzaje włóczek MTP pochodzi z serwisu Pasart Blog.

Natalia Slipchenko przygotowała bardzo przydatny wpis, który ułatwi Wam przerabianie sznura ukośnikiem. Z wpisu dowiecie się jak w trakcie pracy usunąć zbędny koralik lub dodać ten brakujący, a także jak dodać nić. Z wskazówkami Natalii wszystko staje się prostsze :). 

Myślę, że nie jest tajemnicą to, że robienie sznura ukośnikiem jest czasochłonne (kurs na ukośnik znajdziecie tutaj). Mało kto da radę wykonać naszyjnik w tej technice za jednym podejściem. Często jest tak że w jednym dniu nawlekamy koraliki, a przez kilka następnych dni przerabiamy nawleczone koraliki. Uwierzcie mi, że dobrze rozumiem wasze uczucia, kiedy w środku pracy odkryjemy BŁĄD! Brak jednego koralika na nici może wyprowadzić z równowagi, jak i jeden koralik za dużo. A jeśli kończy się nić na szpulce a nawleczonych koralików do przerobienia jeszcze jest spora ilość? Co z tym robić? Pruć i zaczynać od nowa?
Nie! Proponuję zaparzyć sobie ziołową herbatkę na uspokojenie i przejrzeć ten artykuł ;).

Jak dodać brakujący koralik w ukośniku?

Ten sposób pozwala szybko dodać jeden koralik, w przypadku jeśli przeoczyliście go przy nawlekaniu, nie przecinając nici. Dodany koralik będzie ciut pochylony ale w gotowej pracy, wśród kilku tysięcy innych koralików, nie będzie wcale widoczny.

Nawlekamy brakujący koralik na nić za pomocą nawlekacza. Wsadzamy koralik na nawlekacz, przeciągamy pętelkę z nici, ściągamy koralik na nić.

Wbijamy się szydełkiem pod następne oczko poprzedniego rzędu i nabieramy na szydełko utworzoną pętelkę z koralikiem.

Przeciągamy pętelkę przez oczko. Na szydełku mamy 2 oczka. Kończymy półsłupek normalnie, nabierając nić i przeciągając przez 2 oczka na szydełku.

Mniej więcej tak wygląda dodany koralik po przerobieniu kilku rzędów.

Jak dodać nową nić w sznurze szydełkowo koralikowym?

Bywa tak, że zabraknie Wam nici w szpulce lub robicie wielokolorowy projekt i chcecie zmienić kolor nici w trakcie pracy. Da się to zrobić w łatwy i niewidoczny sposób.

Przy ostatnim koraliku na „starej” niebieskiej nici nie kończymy półsłupka. Zostawiamy na szydełku 2 oczka. Obcinamy nić.

Końce niebieskiej i „nowej” białej nici układamy razem w kierunku „do siebie”, jak pokazano na zdjęciu. Nabieramy nową nić na szydełko i kończymy półsłupek. Cały czas trzymamy końce nici, bo uciekają :).

Przerabiamy parę następnych półsłupków i teraz możemy zawiązać końce nici na 2 supełki, odciąć długie końce, a krótkie schować do środka sznura.

Tak wygląda zmiana koloru nici od środka sznura. Na zewnątrz, miejsca zmiany nici zupełnie nie widać ;).

Proszę także zwrócić uwagę na to, jak wyglądają te same koraliki na niciach różnego koloru. Czasem tak mała zmiana może zmienić całą koncepcję projektu. Dlatego zachęcam robić próbki na niciach różnych kolorów przed nawlekaniem wszystkich koralików, potrzebnych dla projektu.

Jak usunąć zbędny koralik z sznura szydełkowo koralikowego?

Kiedy to może się przydać? Gdy pomylimy kolor przy nawlekaniu, nawleczemy zbędny lub przeoczymy bardzo krzywy koralik.

Musimy się pozbyć tego czerwonego.

Rozkruszymy niepotrzebny koralik kombinerkami, ale najpierw umieścimy w środek koralika igłę (nad lub pod nicią). Koraliki są szklane i przy pękaniu mogą z łatwością przeciąć nić. Igła ma temu zapobiec.

Również uważajcie na oczy przy kruszeniu koralika, będą wam jeszcze bardzo potrzebne ;).

Specjalnie dla Was utworzyliśmy grupę zrzeszającą pasjonatów rękodzieła. Do grupy należą zarówno osoby początkujące, jak i bardziej zaawansowane, również te, które tworzą dla Was kursy. To tutaj możesz pochwalić się swoimi projektami, zapytać o radę, wyjaśnić wątpliwości odnośnie kursów, zgłosić swoje propozycje kursów, a także nawiązać nowe znajomości, z ludźmi, którzy mają takie samo hobby jak Ty :). Zapraszamy! Do grupy możesz zapisać się tutaj.

Natalia Slipchenko znana także jako FATAMORGANA jest miłośniczką rzeczy pięknych. Kocha grafikę, fotografie i różnego rodzaju rękodzieło. Nie tak dawno zakochała się w sznurach ukośnikiem i w tym momencie poświęca wolny czas tylko tej sprawie. Oprócz szydełkowania tworzy autorskie wzory do sznurów i DIY tutoriale. Więcej prac Natalii możecie zobaczyć na jej stronie FB  lub obserwować ją na Instagramie.

Artykuł Sznur szydełkowo koralikowy ukośnik – jak usunąć lub dodać koralik/nić pochodzi z serwisu Pasart Blog.

Razem z Edytą Rogowską zapraszamy na kurs tworzenia biżuterii, w którym Edyta pokaże Wam, jak zrobić kolczyki wiszące typu gronka. To prosty sposób  na efektowną biżuterię, którą z łatwością wykonacie samodzielnie. Kolczyki gronka wykonane z mieniących się kryształków, prezentują się tak pięknie, że  idealnie nadają się na ręcznie robiony prezent. Do dzieła!

Dziś pokażę Wam jak w krótkim czasie stworzyć kolczyki, które swoim kształtem przypominają kiść winogron ;-).
Ja w kursie użyłam kryształków bicone, ale kolczyki równie dobrze będą się prezentowały wykonane z kryształków FP czy szklanych perełek. Nie bójcie się eksperymentować :).
W zależności od użytych materiałów gronka niewątpliwie będą idealnym dopełnieniem nie tylko kreacji na wielkie wyjście ale również codziennej stylizacji.

Gotowe? Zatem do dzieła :).

Przygotowujemy potrzebne materiały i narzędzia:

Kryształki – CrystaLove bicone w 3 rozmiarach: 3mm, 4mm i 6mm. U mnie jest to kolor cytrynowy opalizujący. 34 szt kryształków 3 mm (po 17 na jeden kolczyk), 36 szt kryształków 4 mm (po 18 szt na kolczyk ), 26 kryształki 6 mm (po 13 szt na kolczyk).

Bigle jubilerskie – otwarte w kolorze srebrnym

Łańcuszek – o małych oczkach np. pancerka 3x2mm

Szpilki jubilerskie –  z kulką, o długości 20mm – 2 opakowania

Narzędzia jubilerskie – szczypce jubilerskie tnące boczne, bociany okrągłe i bociany wygięte

Wszystkie produkty potrzebne do wykonania kolczyków znajdziesz tutaj. Pamiętajcie, że nasze kursy tworzenia biżuterii służą przede wszystkim inspiracji – możecie poeksperymentować zarówno z kolorami kryształków, jak i rodzajem koralików. Bicony możecie zastąpić np. koralikami w kształcie kulki czy koralikami firepolish.

1. Z łańcuszka odcinamy dwa odcinki po 6 cm każdy lub odliczamy 30 oczek.

2. Rozchylamy uszko bigla i zawieszamy na nim przygotowany łańcuszek. To samo robimy z drugim biglem.

3. Każdy z koralików nakładamy na szpilkę. Szpilki 20mm są odrobinę za długie, dlatego szczypcami tnącymi obcinamy je ok 7-8 mm ponad koralikiem.

4. Za pomocą szczypców okrągłych na każdej szpilce wykonujemy nieduże oczko dzięki któremu koralik swobodnie zawiśnie na łańcuszku.

5. Kiedy oczka są już gotowe przystępujemy do mocowania kryształków na łańcuszku. Zaczynamy od najmniejszych :).
Za pomocą szczypców wygiętych rozchylamy lekko przed chwilą utworzone oczko i zawieszamy pierwszy koralik na pierwszym ogniwku łańcuszka i zamykamy oczko.

6. Kolejne kryształki zawieszamy na przemian raz z jednej, raz z drugiej strony łańcuszka. Na początku rzadziej, po jednym kryształku co 2-3 ogniwko, później gęściej po 2 koraliki na każdym ogniwku. Dla tej długości łańcuszka ja zawiesiłam po jednym kryształku na 4,6,8,10,11 i 12 ogniwku.

7. Od 13 ogniwka do końca łańcuszka, na każdym ogniwku zawieszamy już po 2 kryształki.

Po zawieszeniu wszystkich 17 najmniejszych kryształków nasz przyszły kolczyk powinien wyglądać tak jak na zdjęciach.

8. Kontynuujemy zawieszanie kryształków w większych rozmiarach w dalszym ciągu po 2 kryształki na ogniwku – po jednym z każdej jego strony.

9. Po zapełnieniu wszystkich ogniwek łańcuszka, zostało nam jeszcze 5 największych kryształków. Zawieszamy na oczku bigla aby nasze gronka były pełniejsze.

10. Według tej samej zasady tworzymy drugi kolczyk i gotowe :-).

No i jak Wam się podobają :)? Koniecznie podzielcie się z nami swoją wersją gronkowych kolczyków, oznaczając nas na zdjęciu #kurspasart :).

Specjalnie dla Was utworzyliśmy grupę zrzeszającą pasjonatów rękodzieła. Do grupy należą zarówno osoby początkujące, jak i bardziej zaawansowane, również te, które tworzą dla Was kursy. To tutaj możesz pochwalić się swoimi projektami, zapytać o radę, wyjaśnić wątpliwości odnośnie kursów, zgłosić swoje propozycje kursów, a także nawiązać nowe znajomości, z ludźmi, którzy mają takie samo hobby jak Ty :). Zapraszamy! Do grupy możesz zapisać się tutaj.

Edyta Rogowska – edyro. Mówią, że “Potrzeba jest matką wynalazków”… W moim przypadku Potrzeba stała się Początkiem. Początkiem przygody, która z czasem przerodziła się w pasję… Swoją przygodę z ręcznie tworzoną biżuterią rozpoczęłam przeszło 5 lat temu. Wtedy jeszcze nie wiedziałam, że miłością najprawdziwszą pokocham najdrobniejsze koraliki, a moim sercem zawładnie beading ;-) Zapraszam do świata mojej pasji na www.edyro-koraliki.blogspot.com oraz na mój profil na facebooku.

Artykuł Jak zrobić kolczyki gronka? Kurs tworzenia biżuterii pochodzi z serwisu Pasart Blog.

Razem z Anią z crochet.pl zapraszamy Was na video kurs szydełkowania. Święta Wielkanocne tuż tuż, więc to najlepszy moment na szydełkowe pisanki, a dokładniej szydełkowe ubranka na jajka ;). Ozdoby wielkanocne na szydełku robi się bardzo przyjemnie, szczególnie w towarzystwie Ani :). Do dzieła!

Ania przygotowała dla Was video kurs na szydełkowe pisanki, w którym krok po kroku tłumaczy, jak zrobić koszulkę na wielkanocne jajko. Szydełkowe ubranko  składa się z dwóch części, które będziemy ze sobą łączyć, by uzyskać efekt pisanki 3D. W zależności od tego jaki efekt chcemy uzyskać, szydełkową koszulkę wykonać możemy na akrylowej czy styropianowej bazie lub zrezygnować z baz, na rzecz balonika i usztywnienia ługą.

Szydełkowe koszulki na jajko dzierga się bardzo przyjemnie, przygotujcie się, więc na to, że powstanie ich u Was tyle, że będziecie musieli obdarować bliskich ;). I pięknie, bo ręcznie robione ozdoby Wielkanocne mają w sobie coś wyjątkowego :)!

Materiały potrzebne do wykonania pisanek:

Kordonek – Kaja 15

Szydełko – wielkość 1,25 mm 

Dodatkowo: nożyczki, wkład akrylowy lub styropianowy o wielkości 6×8 cm. Wkład zastąpić możecie balonikiem, który po nadmuchaniu, razem z szydełkowym ubrankiem, zamoczycie w łudze. 

Kordonki i szydełko znajdziesz tutaj. Tak jak to widać w kursie, z kolorami kordonków możecie poeksperymentować :).

Pisankowy wpis Ani znajdziecie tutaj.
 

Koniecznie dajcie znać jak Wam się podoba kurs i podzielcie się z nami efektami swoich prac :). Powodzenia!

Specjalnie dla Was utworzyliśmy grupę zrzeszającą pasjonatów rękodzieła. Do grupy należą zarówno osoby początkujące, jak i bardziej zaawansowane, również te, które tworzą dla Was kursy. To tutaj możesz pochwalić się swoimi projektami, zapytać o radę, wyjaśnić wątpliwości odnośnie kursów, zgłosić swoje propozycje kursów, a także nawiązać nowe znajomości, z ludźmi, którzy mają takie samo hobby jak Ty :). Zapraszamy! Do grupy możesz zapisać się tutaj.

Artykuł Szydełkowe pisanki – ozdoby wielkanocne na szydełku pochodzi z serwisu Pasart Blog.